Dag 19: 1 september 2007 Safford de MGIO tour

Pff, als ik dat zo zie is dit alweer dag 19 van vakantie en blijven er nog maar 11 over. Echt time is flying. Ik moet er nog niet aan denken dat ik weer het vliegtug moet ik stappen om naar huis te gaan er is hier nog zovéél te zien en te doen. Maar goed vandaag zaterdag 1 september begint weer vroeg. De wekker gaat om 7:00am af en ik blijf nog liggen tot 7:30am. Ik heb goed en lang geslapen dus het is geen probleem om op te staan. Snel even scheren en douchen en de rommel een beetje opruimen. Nou echt rommel is het niet hoor maar gewoon de spullen een beetje netjes bij elkaar houden.

Om 8:15am vertrek ik richting Discovery Park Campus, dit is de plaats van waar de MGIO tour vertrekt. MGIO staat voor Mount Graham International Observatory. Mount Graham is de hoogste berg in het zuiden van Arizona en de plek voor het observatorium is gekozen omdat het hier de droogste plek in Arizona is. Weinig regen, maar vandaag regent het toevallig, en
de minste lichtvervuiling. Het is hier dus 's nachts ook echt donker.

Mij was doorgegeven dat ik er om 8:30am moest zijn en ik was precies op tijd. Maar op de parkeerplaats is nog geen auto te bekennen. Ik ga het het Campus gebouw binnen en wordt hoogst persoonlijk door de decaan van de universiteit ontvangen. Ze doen dit allemaal op vrijwillegers basis, dus ook de decaan. Hij vertelt mij hoe het verder gaat en bij hem moet ik ook betalen. $40 maar daar ben ik dan ook een hele dag bezig en het was zijn geld waard. Dan kan ik een expositie over het onstaan van het heelal en de moderne astronomie zien. Als laatste in deze expositie is te zien hoe ze de telescoopspiegels voor 2 van de observatoriums op Mount Graham gemaakt hebben. Dit op zich is al interessant. Ondertussen komen er steeds meer mensen binnen die ook dezelfde tour willen maken. Het minium voor een tour is 6 personen en maximaal 12. Ik heb me al heel vroeg aangemeld, maar ik kreeg maar geen bevestiging dat de tour ook werkelijk doorgaat. Pas toen ik in San Francisco was krijg ik via email te horen dat de tour door gaat. Pas toen kon ik de definitieve reisplanning voor deze dagen maken. Dat was krap, maar gelukkig is het goed gegaan.

Eigenlijk zou de tour om 9:00am beginnen, maar omdat een aantal mensen er nog nog zijn wordt dit nog een kwartier uitgesteld. En om 9:30am begint de tour met een video op in het Campus gebouw. Dit is een Discovery Channel film over Mount Graham en het LBT observatorium. LBT is Large Binocular Telescope. Dit is de eerste telescoop ter wereld die bestaat uit twee grote spiegels naast elkaar. Hetzelfde principe als bij een verrekijker en ze kunnen er sterren mee zien die andere telescopen niet zien. Maar daar over meer later.

Daarna start de tour. Het zijn 11 personen plus een tourguide: John en een driver: Joe. Joe zal ons veilig tot de top van de berg brengen en ook weer veilig terug. En de tourguide John zal voor al de uitleg onderweg en op de berg zorgen. Ook dit zijn weer twee gepensioneerde die vrijwilligerswerk doen. De tour begint dus bij Discovery Park Campus. Daar stappen met zijn alle in een grote "van". En dan begint de tour naar boven. Het zijn in totaal rond de 30 mile naar boven. En het gaat via een heel bochtige en steile weg naar boven. De helft van de route gaat over een verharde weg, maar daarna gaat het verder via een onverharde weg en die is behoorlijk hobbelige. Het laatste stuk is alleen maar toegangelijk voor mensen die permits hebben. En het laatste stuk is een stuk weg waar maar een auto over kan richting. Dus verkeer van de andere kant is niet mogelijk. Ze moeten dus ook eerst vragen of er iemand de berg afkomt en dan melden dat er een auto naar boven gaat. Dit stuk is rond de 2 mile met 9 switchbacks en dus erg steil. Als we boven zijn zijn we op 10413ft ( 3173 m) behoorlijk hoog. Het is hier ook een stuk frisser dan beneden.

Hier boven op de berg liggen drie observatoriums en we beginnen onze tour bij het VATT, Vatican Advanced Techonology Telescope. Ja zelfs het Vaticaan steekt geld in het onderzoek naar het universum. Dit observatorium heeft een telescoopspiegel die volgens een geheel nieuwe methode is gemaakt. De spiegel is niet uit een stuk gegoten zoals dat normaal gedaan wordt, maar volgens een nieuw ontwikkelde mehode. Eerst wordt er een basis gebouwd die bestaat uit honingraat vormige keramische holle stenen. Al deze stenen worden via computer precies aangepast zodat ze precies in de ronde mal passen. Daarna worden er speciale blokken glas op de stenen gezet totdat de hele mal vol is. Dan wordt de mal in een oven geplaatst en wordt opgewarmd tot rond 1500 graden. Het glas begint dan vloeibaar te worden. Dan wordt de hele mal rond gedraaid, met 3 omwentelingen per minuten. Het glas is taai vloeibaar zoals honing.
Op het moment dat de precieze kromming bereikt is die ze willen hebben stoppen ze het opwarmen en laten ze de mal afkoelen maar steeds ronddraaiend. Geen geforceerde koeling. Het afkoelen duurt 3 maanden. Wanner de spiegel afgekoeld is heb je een spiegel die rust op een honigraat van holle keramische stenen. Deze is veel licht dan een spiegel uit een stuk gegoten. Het ook veel makkelijker om de hele spiegel te koelen. In de holtes onder de spiegel wordt koude lucht gedrukt zodat de spiegel altijd dezelfde temperatuur als de omgevingslucht heeft. Op deze manier vervormt de spiegel niet en ontstaan er geen vervormingen. Bij een spiegel die uit een stuk gegoten is dat veel moeilijker. Jeetje zo leer je nog eens wat.

We krijgen een tour door het hele observatorium. Eerst naar het verblijf van de mensen die hier normaal werken. Ze hebben er een keuken slaapkamers en badkamers. Alle onderzoekers die hier komen moet voor hun eigen voedsel zorgen voor de tijd dat ze er zijn.Meestal is dat een week. Daarna gaat het naar de control room van de telescoop. Hier staan veel computers en schermen, waarmee ze de telescoop besturen en de informatie verwerken. Daarna gaat het naar de telescoop zelf. Je ziet eigenlijk alleen maar een grote spiegel van de achterkant. De voorkant is afgedekt, jammer dus. Het is wel indrukwekkend.

Daarna gaat het verder naar het volgende observatorium hier boven. Het Heinrich Hertz Submillimeter Radio Telescope. Dit is dus een radio telescope ze zoeken hier niet naar beelden van sterrenstelsel, maar naar spectra van de straling die de sterrensystemen uitstralen. De beelden die ze hier zien worden dus ook altijd door computer berekent en opgebouwd. Ook dit is weer echt impossant.

Het is ondertussen al 12:30pm dus de gids kondigt aan dat we nu naar het LBT obversatorium gaan en dan eerst de lunch innemen. Bij deze tour hoort een lunch en je kunt kiezen uit verschillende broodjes en beleg en wat te drink. Dat is in de prijs inbegrepen. Het LBT ligt een stukje hoger dan de andere twee obs. Maar het lijkt me geen probleem om dat stukje te lopen, het gaat een beetje berg op maar net voor de top ben ik toch behoorlijk buiten adem. De lucht is hier 20% dunner dan beneden en dat merk je met elke meter die je klimt. Ik ben blij en buiten adem als ik boven ben. Boven aangekomen sta je voor een enorm gebouw en wat direct opvalt is dat het geheel in twee kleuren opgedeelt is. De gids vertelt dan dat het onderste gedeelte wat groen is het vaste gedeelte van het gebouw is. De rest er boven is grijs en kan meer dan 360 graden om zijn eigen as draaien. En dit is een enorm gedeelte van het gebouw. We gaan het gebouw binnen en met de lift naar boven. Daar is een enorme ruimte waar de onderzoekers normaal koken en eten en TV kijken. Hier krijgen we onze lunch. Bij het reserveren moet je aangeven wat je wilt eten voor lunch, broodje met beleg kun je allemaal kiezen en wat te drinken. Het is goed verzorgt. Ik eet mijn broodje helemaal op en ben voldaan. Na een goed half uur gaat de tour verder en kregen we de Large Binoculair Telescope te zien. Dit is uniek twee gelijk grote spiegels naast elkaar die tot een telescoop kunnen worden gevormd. Dit is een beetje 3D in de ruimte. Ze zijn nog steeds aan het experimenteren met deze telescoop omdat het de eerste ter wereld is. Ik maak wat foto's maar ik denk dat je dit moet zien als het in actie is. Maar dan zijn er helaas geen tours. Maar je krijgt toch een indruk hoe groot het allemaal is. Na alles gezien te hebben gaat het rond 2:00pm weer naar beneden. Op weg naar de auto wordt een persoon onwel en ze valt flauw. Nou binnen een minuut staat er iemand met een zuurstofmasker bij haar en het gaat al snel beter met haar. De lucht is hier echt dunner op deze hoogte. Rond 2:30pmgaan we dan eindelijk weer richting uitgangspunt. De driver brengt ons veilig naar Discovery Park Campus. En om 4:30pm ben ik weer bij mij auto. Een hele dag bezig en geen meter gereden, maar veel gezien en toch moe. Ik ga weer naar het motel en tik dit verslag in en zo meteen ga ik lekker naar bed. Het was een mooie dag. Morgen weer vroeg op en verder naar Phoenix.