Dag 18: 31 augustus 2007 Yuma naar Safford

Vandaag om 7:30am op gestaan onder de douche en alles weer inpakken en alles naar de auto brengen. Dan even naar de receptie om uit te checken. Dan eerst even een tankstation op zoeken om te tanken en wat flesjes water en ijsblokjes te kopen. Het is nu rond 8:15am en al behoorlijk warm hier gisteren waren het 's middaggs 43 °C dus behoorlijk warm. Ik begin aan de reis van vandaag het is een flink stuk eigenlijk het langste stuk rijden van mijn vakantie rond de 400 mile. Maar ja dat hoort erbij als je ergens wilt komen in de VS. Het gaat over de I-8 richting oosten. Na een heel stuk duikt een bord op US Border Control. Ik ben een beetje verward ik wil toch helemaal niet de grens over. Maar ja ik zal wel moeten, dan kom ik bij de controlepost, stop
keurig maar de ambtenaar wuift me gewoon door. Dus geen probleem. Maar toch raar toch al een heel stuk in Arizona dat daar dan een grenspost ligt. Misschien komt het wel omdat de grens met Mexico zo dichtbij is ik weet het niet. Het gaat verder en de weg is lang, maar je mag hier 75 mph rijden dus het schiet wel een beetje op. Het zijn rond de 210 mile tot Tucson en ik ben er rond 12:00am. Hier zijn ze aan de weg aan het werken en ik kom nog in een file. Duurt gelukkig niet zo lang.

Eigenlijk had ik vandaag nog naar het Kitt Peak National Observatory willen gaan, maar dat kost vanaf Tucson toch minstens 3 uur. En ik moet nog een behoorlijk stuk dus ik besluit het niet te doen, omdat ik morgen toch al naar iets vergelijkbaars ga. Dus jammer doe ik dan wel een andere keer als ik hier weer in de beurt ben. Op weg naar Tucson zie ik ook nog borden naar het Pima Air and Space Museum. Maar ik zie het ook niet zitten om daar vandaag aan te gaan. Misschien is dat iets voor zondag als ik hier weer langs kom.

Vanaf Tucson zijn het nog zo'n 130 mile tot Safford waar ik vanavond zal overnachten in het Days Inn motel. De route wordt vandaag dus rond de 120 miles korter omdat ik niet naar Kitt Peak ga. Het gaat verder via de I-10 richting oosten. Ik kom net voor 3:00pm aan bij het motel.
Tenminste dat denk ik, ik ga inchecken maar dat gaat nog niet dat gaat pas vanaf 3:00pm zegt de dame aan de receptie. Ik ben verbaasd ik ben in de veronderstelling dat het 3:00pm is.
Ik vraag hoe laat het is en het is 2:00pm. Ik snap het niet meer, maar ja het zal wel zo zijn.
Dus ik heb gisteren de klok voor niks een uur vooruit gezet en ik ben vanmorgen een uur te vroeg opgestaan, dat is niet erg maar dan had ik ook naar Kitt Peak kunnen gaan verdorie.
Maar goed ik ga het stadje maar eens verkennen. Toen ik hier al binnen reed viel het mij eigenlijk al een beetje op. Allemaal oude huizen de meeste in een behoorlijk vervallen staat.
En vooral rommel om het huis. Rommel en nog eens rommel. Af en toe liggen er ook een paar tussen die netjes onderhouden zijn en geen rommel om het huis. Het schijnt normaal te zijn hier op het platteland. Ik heb het in al die tijd dat ik hier in de VS onderweg ben al heel veel gezien.

Goed om 3:00pm, nadat ik de klok weer goed gezet heb, ga ik weer naar het motel nu kan ik in checken en ik breng mij spullen weer naar de kamer. Op mijn kamer installeer ik eerst mijn notebook en kijk of ik verbinding heb. Dat gaat niet probleemloos, maar na een tijdje heb ik internet. Ik zoek even de plek op waar ik morgenvroeg moet zijn voor de MGIO tour en als ik dat heb stel ik TomTom even in zodat deze mij erna toe kan brengen. Ik rij er alvast naar toe dan weet ik morgen waar ik moet zijn en heb ik TomTom niet nodig. Nu ik weet waar ik morgenvroeg moet zijn ga ik weer terug. Ik had vanmiddag al de Safeway gevonden, daar ga ik een naartoe. Ik koop er wat bier voor vanavond en daarna bij de Subway een broodje. Ik eet vanavond alleen maar een broodje met roast beef is wel een broodje van 6". Je kunt ze ook als 1 foot long versie krijgen maar dat is mij te veel. ( 1foot is 30cm, 6"is een half foot). Dan ga ik weer terug naar het motel enrond 5:00am ben ik weer op mijn kamer. Ik begin met dit verslag en kijk wat TV en eet mijn broodje op. Daarna ga ik naar bed kijk eerst nog wat TV en val dan in slaap.

Dag 17: 30 augustus 2007 Pasadena naar Yuma

Vandaag gaat de wekker weer vroeg af, om 7:30am ik sta op en snel even douchen en de boel weer inpakken. Daar krijg je naar 2 weken wel wat oefening in. Dan alles weer de auto in en even uitchecken. Dan maar gelijk even een banaan en een grote beker jus d'oranges meenemen.
Om 8:30am begint een lange rit van rond de 370 mile. Gelukkig rijd ik de stad uit want in de andere richting staat een enorme file. Ik stel de cruisecontrol op 70mph in en het schiet lekker vlot op. De omgeving veranderd snel eerst nog stad dan ga het de heuvels in en dan opeens weer in de woestijn. Er staan hier ontzettend veel windmolens, zo ver als je kunt kijken windmolens.
Het wordt ook steeds warmer. En rond 10:30am kom ik in Palm Springs aan en ga naar de Palm Springs Aerial Tramway. Een kabelbaan naar de hoogste berg in omgeving. Ik rij naar het station vanwaar de kabelbaan vertrekt. Ik koop een ticket en de volgende gondel gaat om 10:50am om hoog. Na het instappen gaat de reis naar boven heel mooi, het is de einige kabelbaan met een roterende gondel. Dus terwijl je naar boven gaat draait de gondel rond zodat je alles vanuit elke hoek kunt zien. Echt fantatsich. Bij het naar boven gaan slingert de gondel behoorlijk ieder keer als die over een van de steunmasten heen gaat dat is ook iets aparts.

Na goed 15 minuten komt de gondel boven aan en zit je op 8516 ft ( 2600m ). Dan heb je verschillende uitkijkpunten hier boven met echt heel mooie uitzichten op de desert daar beneden. En midden in die woestijn ligt het groene Palm Springs. Je kunt er nog een heel stuk naar boven klimmen, wat ik ook doe om er foto's te moeten, maar je bent wel heel snel buiten adem op deze hoogte. Maar ik ga naar boven en maak nog wat foto's. Hierboven is het koel vergeleken met daar beneden. Na een half uurtje ga ik weer naar beneden. Het is een beetje bewolkt maar het is nog steeds heet. Ik kom langs een Vons en ga er even water en ijsblokjes halen. Dan gaat het verder richting Yuma. Dat is een hele rit. In het begin nog met allemaal groen en palmen langs de weg daarna word het steeds saaier. Ik zit weer in de woestijn. Af en toe zie je een groen plekje. Het gaat langs Salton Sea waar weer grote plantages liggen met wat weet ik niet, maar ook wijndrijven. En dat gaat verder tot Brawley, ik ben nu bijna aan de mexicaanse grens. dan gaat het via de I-8 verder naar het oosten richting Yuma. Nu wordt het echt woestijn lange weg saai en vermoeiend. Ik wist dat dit een van de saaiste stukken zou worden en dat is het ook echt. Na een echt vermoeiende trip kom ik in Yuma aan. Ik dacht dat dit maar een klein stadje aan de mexicaanse grens was, maar dat is toch wel anders.

TomTom loodst mij direct naar het hotel waar ik incheck rond 4:30pm. Ik heb nu wel een uur verloren, omdat ik weer in een andere tijdzone zit. Het is dus eigenlijk al 5:30pm. Het motel ligt tegenover een echt reusachtig inkoopcentrum, zo groot heb ik het nog nooit gezien. Alle winkels die je je kunt voorstellen liggen er en een parkeerplaats waar op je verdwaald. Jeemig wat groot.
Maar buiten de auto is het niet uit te houden. Het is ontzettend heet. Ik rij er wat rond, want anders kun je niet bevatten hoe groot het het is. Ik ga even naar de Target die er ligt en wil er wat zonnecreme kopen. Mijn hemel wat een grote winkel je verdwaald er gewoon. Na een tijdje zoeken heb ik wat ik zocht en ga terug naar het motel. Op de weg terug zie ik dat precies tegenover het hotel een Itialaans restaurant ligt.
Daar ga ik dus straks eten. Om 8:15pm loop ik naar het restaurant aan de overkant. Jezus, wat is het heet hier, het is net alsof er iemand constant met een hete fohn achter je loopt. Het waait wel maar echt veel te warm. Ik loop de weg over en ga naar Olive Garden restaurant. Krijg direct een plek en kan bestellen. Ik bestel lasagne. Ik moet nog kiezen tussen een soepje vooraf of salade. Ik kies voor de salade. Even later krijg ik een reusachtige kom met salade voor mijn neus gezet, met brood. En even later komt ook al de lasagne. Echt amerikaans. Het gaat snel.
Ik krijg het echt niet op. Ik reken af en rond 9:00pm plaatselijke tijd ben ik weer op mijn kamer.
Even dit verslag intikken dan TV kijken en naar bed. Morgen weer een lange dag met veel miles.

Dag 16: 29 augustus 2007 Marina naar Hollywood

Ik had de wekker op 6:00am gezet vanmorgen en toen die de eerste afging dacht ik blijf nog even liggen. Maar een tweede keer ging die niet meer af. En om 7:45am schrik ik wakker. Shit verslapen. Snel onder de douche en alles weer ingepakt. Koffer naar de auto gebracht en toen uitgecheckt. Dat haal ik dus nooit meer om op tijd in Hearst Castle zijn. Toen ik net door Monterey over de SR-1 heen was zag ik een bord richting 17 mile Drive. Ik had hier al eens van gelezen dat dit een heel mooie weg die ten zuiden van Monterey ligt. Het is een prive weg dus je moet er wel voor betalen. Ik rijd het stuk van de 17 mile Drive dat langs de kust verloopt. Na een tijdje kom ik dan bij de kust aan. Het is erg mistig vandaag ik stop wel een aantal keren maar veel foto's kan ik niet maken. Er liggen hier ook prachtige huizen direct aan de oceaan.

Ik verlaat de 17 mile Drive bij Carmel en ga via de SR-1 weer verder naar San Simeon. Het duurt een hele tijd voor ik in San Simeon kom. De weg trekt zich heel lang maar is wel heel mooi. Alleen jammer dat het nog mistig is maar de mist trekt een beetje op. Ik kom alleen veel te laat in San Simeon aan. Dus die bezichtiging gaat niet door. Een tegenvaller vandaag maar het zal niet de laatste zijn. Het gaat via de SR-1 verder richting Los Angeles. Onderweg nog eens gestopt om te tanken en nog een paar keer om wat foto's te maken. Het uitzicht op de kust in werkelijk prachtig en na elke bocht ziet het er weer anders uit. De SR-1 gaat dan over in de I-101. Onderweg weer grote velden met aardbeien en het ruikt er zelfs naar rijpe aarbeien. Dan druiven zo ver als je kunt kijken. Het gaat verder langs stadjes zoals San Luis Obispo, Santa Maria, Lompoc en dan Santa Barbara. Dit is een grotere stad en hier is het dan ook een stuk drukker. Maar geen file tot nu toe. Dan gaat het verder naar Ventura in richting Los Angeles ik kom rond 4:45 pm in de buurt van Los Angeles en het wordt behoorlijk druk, af en toe langzaam rijden maar niet stilstaan. Wegen met 12 rijstroken en alles helemaal vol hemel wat een auto's hier. Maar TomTom loodst me er goed doorheen. Op weg naar het hotel had ik al een beetje een raar gevoel, dit was nou zo'n beurt waar ik eigenlijk niet wilde zijn. Ik kom er rond 5:30pm aan. Ik bel het hotel en annuleer de kamer, dat kan nog net voor 6:00pm.

Maar nu een ander hotel zoeken. Moet op zich geen probleem zijn in Amerika.
Heb ik altijd gedacht. Ik rij wat verder maar de buurt wordt er echt niet beter op na ongeveer een half uur kom ik weer bij een snelweg uit de I-5 ik besluit deze op te gaan in de oostrichting.
Morgen moet ik toch eerst richting oosten. Maar ik zie maar geen hotel langs de weg en rij verder. Het wordt wat heuveliger en na een tijdje ziet ik bord richting Pasadena ik besluit die richting maar eens aan te houden na een tijdje komt Pasadena en ik neem de afslag Colorado Blvd. Na een tijdje zie ik aan de linkerkant een BestWestern motel liggen ik ga er aan parkeer de auto en ga naar de receptie vragen of ze een kamer voor een nacht hebben. Hebben ze en nog voor een redelijke prijs ook nog, dus weer geluk gehad. Ik breng mijn koffer naar de kamer en installeer even mijn notebook om de internetverbinding te testen, dat lukt dus kan ik straks weer een bericht op het weblog zetten. Hebben jullie geluk. Dan ga ik even wat te eten zoeken. Ik kom bij een Denny's uit en neem er een Senior Grilled Chicken met French Fries. Ja ik neem een Senior menu in de hoop dat ik dan een halve portie krijg. De portie is inderdaad niet zo groot maar nog te veel. Daarna ga ik nog even naar een Vons en haal er een paar blikje gekoeld bier, daar heb ik na zo'n lange dag echt zin in. Daarna ga ik terug naar het motel en schrijf dit verslag.
Daarna kijk ik nog wat TV en ga naar bed. Het was een lange en vermoeiende dag.

Dag 15: 28 augustus 2007 San Francisco naar Marina

Vandaag sta ik weer vroeg op om 7:15am snel even douchen en alles weer inpakken dan even uitchecken. Ik kan de auto zolang in de parkeergarage van het hotel laten staan handig hoef ik geen parkeerplaats te zoeken en is ook nog gratis.
Even na 8:00am loop ik richting Pier 33 vanwaar de boot naar Alcratez vertrek. Ik loop de Bay Street af die uitkomt bij Pier 33 en na zo'n 20 minuten. Ik loop naar het loket en haal er mijn via internet geboekt kaartje op. De eerste boot vertrek om 9:00am. Na in goed half uur begint het instappen. En om even na 9:00am vertrek de boot richting Alcatraz dit duurt iets meer dan 10 minuten. Onderweg nog een mooi uitzicht op de Golden Gate brug die gedeeltelijk in de mist verhuld is. Raar gezicht.

Rond 9:15am arriveert de boot bij Alcatrez en hier geeft een park ranger eerst een korte uitleg, daarna loop ik eerst naar het museum waar een korte film over de geschiedenis van Alcatrez getoond wordt. Ik heb deze al een keer gezien op Discovery Channel, maar dit is een iets ingekorte versie. Daarna gaat het verder richting het cellencomplex. Dit is een behoorlijk steile klim en na een tijdje kom ik hier aan en hier begint een zogenaamde self guided audio tour. Hier krijg je een klein apparaatje met koptelefoon, taal wordt naar wens ingesteld ook nederlandse en dan aan het begin moet je de start knop drukken en vertelt dat dingen wat je allemaal ziet en waar je heen moet. Best wel goed gedaan. Je loopt langs de cellen best indrukwekkend, dan worden ze bij ons op vandaag toch echt wel verwent.
De cel is klein heeft een bed een smal tafeltje aan de muur met een bankje aan de muur en achterin een wc. Gemiddeld zatten er 260 gedetineerde op Alcatrez de capaciteit was een stuk hoger. Het zijn 4 celblokken met een gang er tussen en elke gang heeft zijn eigen naam. De tour leidt via alle belangrijke plekken en je krijgt een uitleg over wat je ziet. Als laatste kom je in de eetzaal en hierna gaat het verder richting uitgang. Hier lever je je tour apparaat met koptelefoon in , daarna gaat het weer terug naar beneden naar het dok, vanwaar de boot weer vertrekt.

De boot terug vertrekt elk half uur. Die van 10:55am mis ik net dus ik moet een half uur wachten en neem de boot van 11:25am terug naar Pier 33. Na 10 minuten kom ik weer bij Pier 39 aan en loop terug naar het hotel. Net voor 12:00am kom ik aan bij het hotel en pik mijn auto op.

Ik stel TomTom in om mij naar Twin Peaks te brengen. Dit zijn twee bergen in het zuiden van San Francisco vanwaar je een goed uitzicht over de hele stad hebt. Ik had dit eigenlijk al zondag willen doen, maar omdat het weer toen niet zo goed was heb ik het niet gedaan. Vandaag schijnt de zon en na een korte rit helemaal door de stad, door ChinaTown. Je ziet hier eigenlijk alleen maar chinezen en allemaal van de winkeltjes waar ze groente, fruit en vlees verkopen. Na een tijdje kom ik aan de rand van de stad en ineens gaat het hier echt steil berg op. Als je slechte remmen hebt moet je hier echt niet komen. Na een tijdje kom ik op Twin Peaks uit bij het uitzichtspunt. Het is er druk maar ik vind nog een plekje en maak een aantal foto's van de stad vanaf hier. Fantatisch uitzicht hier en het weer is goed. Alleen de Golden Gate brug is nog steeds in mist gehuld. Maar dat ziet er eigenlijk ook wel mooi uit. Na een tijdje ga ik verder en stel TomTom weer in zodat ik via richting kust ga en via de Great Highway richting het zuiden. Rechts heb je de oceaan wel vaak achter duinen maar hij is er dat kun je ruiken.

Na een tijdje gaat de Great Highway over in de SR-1 Cabrillo Hwy. Deze loopt direct langs de kust met af en toe fantatisch uitzicht over de oceaan. Soms steile kliffen en dan weer een stukje vlak met een strand waar veel surfers zijn. Ik stop een aantal keren om foto's te maken. Het is wel vaak mistig. Zo kom ik via Pacifica, Half Moon Bay en Santa Cruz uit in Marina waar ik vandaag zal overnachten. Ik kom er rond 4:30pm aan en ik check in het Ramada Inn.
Dit is nog een behoorlijk nieuw hotel. Ik heb ook een behoorlijk grote kamer. Ik installeer eerst mijn notebook, maak internetverbinding en als dit lukt besluit ik eerst naar Monterey te gaan dat ligt 8 mile zuidelijker dan Marina en ik ga daar nu maar kijken wat er te zien is. Ik kom op de Cannery uit parkeer er mijn auto en loop een stukje. Er zijn allemaal winkeltjes en restaurant ik besluit bij een naar binnen te gaan en eet en pasta met shrimps. Lekker en na een half uurtje sta ik weer buiten. Tegen 7:00pm haal ik mijn auto weer op en rij terug naar het hotel.

Om 7:30pm ben ik weer bij het hotel ga naar mijn kamer en doe de accu's van fotocamera opladen. Mijn telefoon en mij Ipod. Dan begin ik met het maken van dit verslag. Morgen moet ik echt vroeg op dus ik pak vanavond al zo veel mogelijk in, zodat ik morgen snel weg ben.
Ik ga op tijd naar bed.

Dag 14: 27 augustus 2007 San Francisco

Een hele dag tijd voor San Francisco, zeker niet genoeg maar meer tijd heb ik niet. Ik sta om 8:00am op en dan eerst douchen en alles weer opruimen. Om even naar 8:45am vertrek uit het hotel. Ik heb voor vandaag een ticket voor de Hop on-Hop Off bus die een hele tour door San Francisco maakt langs de mooiste plekken. Ik heb via internet al een ticket besteld en daar een voucher voor gekregen, die heb ik thuis geprint, maar onderweg heb ik die samen met wat andere dingen in een hotel laten liggen. Ik loop het stukje vanaf het hotel naar ticket office in de buurt van de "The Cannery". Het weer is vandaag wat beter dan gisteren. De zon schijnt al, maar ik heb vandaag toch maar mijn vest meegenomen. Omdat ik te vroeg ben loop ik even een stukje over Jefferson Street hier is het vandaag een heel stuk rustiger als gisteren op zondag.

Ik ga naar het ticket office en zeg dat ik mijn voucher vergeten ben, ze vragen naar mijn naam en die vinden ze in hun computer en ik krijg een ticket.
De tour begint op Fishermann's Wharf - Cannery en de eerste bus vertrek om 9;30am en die neem ik dan ook. De hele tour heeft 11 haltes waar je kunt uitstappen en dan weer kunt opstappen. De bussen rijden om het half uur. De bus brengt je naar de meeste bekende plekken in San Francisco. Ik stap uit op Union Square waar het net na 10:00am al behoorlijk druk is. Dit is een groot plein met aan een kant Macy's. Ik loop over het plein en besluit bij een itialaans cafe wat te drinken. Ik neem een jus d'oranges en drink die op het plein in de zon op ondertussen genieten van de zon. Het is mooi hier. Na een tijdje ga ik bij Macy's naar binnen. Hemel wat een winkel ontzettend groot. Ik zie hier alleen maar vrouwenspullen en kinderkleding. Op de hoogste verdieping dan alleen maar meubels. Er is nog een verdieping er boven en dat is de Cheesecake Factory. Maar die sla ik over. Ik ga helemaal naar de kelder daar moeten kook-spullen zijn. Ik kijk er wat rond en kom dan bij de Foodcorner uit en zie er een Jamba & Fruit. Hier bestel ik Strawberry Smoothie. Die is heerlijk. Ik ga weer naar buiten en kan net de volgende Hop on-Hop off bus nemen. Later zie ik dat er langs de Macy's waar ik ben geweest nog een Macy's for Men ligt. Jeetje een winkel for him and her. De bus gaat nu langs Chinatown Gate en Chinatown/Financial District. Daarna gaat de bus door het Italian District hier zijn allemaal italiaanse restaurants en winkeltjes. Ik stap op de volgende halte Washington Square uit. En loop hier wat door North Beach wat dus het Italian District is. De lantaarnpalen hebben hier allemaal een Italiaanse vlag en zie er een leuke restaurantje en daar staat ook spaghetti carbonaro op de kaart. Ik besluit hier later op de dag terug te komen. Dan loop ik richting Lombard Street waar ook een halte is van de bus. Ik moet even wachten en dan komt de volgende bus die dan weer terug gaat naar het vertrekpunt. Op het vertrekpunt aangekomen gaat de volgende bus weer een half uur later. Ik loop nog een beetje over Jefferson Street en het is nu na 12:00am en het is er nog steeds rustig vergeleken met gisteren. Om 12:30pm ben ik weer bij de bus en doe ik nog een rondje DownTown. Dit is weer een andere bus en die stopt wel op dezelfde plekken als de eerste bus,maar hij neemt toch een andere route en zo zie ik toch weer andere dingen van San Francisco. Ik doe nu de hele tour en ben pas rond 2:30pm terug bij het beginpunt. Ondertussen heb ik wel dorst gekregen en besluit om bij de Irish Pub van gisteren Tiernan's Irish Pub wat te gaan drinken. Ik drink er een paar biertjes. Om 4:00pm loop ik weer naar het beginpunt van de bustour en neem de bus van 4:30pm dit is de voorlaatste bus, daarna vertrekt er nog een en dat was het dan voor deze dag. Ook deze bus doet wel dezelfde haltes aan maar ook nu weer een iets andere route. Ik doe de tour tot de negende halte Washington Square en stap er uit. Ik loop een stukje door North Beach en ben rond 6:00pm bij het restaurant wat ik vanmorgen al had gezien. Ik ga er na binnen, het is er nog niet druk en ik bestel Spaghetti Carbonara. Na een tijdje komt mijn eten en het smaakt echt heerlijk. Dit is de echte spaghetti carbonara met Panchetta. Heerlijk maar het is een hele portie en ik probeer zoveel mogelijk ervan te eten, maar ik kan het niet helemaal op. Jammer. Dit is het beste wat ik gegeten heb ik Amerika tot nu toe. Daarna loop ik Columbus Street richting Bay naar het hotel. Dit is makkelijk te lopen en rond 7:30pm ben ik bij het hotel. Ik ga naar mijn kamer en begin dit verhaal in te tikken. Het was een lange dag vandaag, een hoop gezien en een beetje moe ga ik dan rond 10:00pm naar bed. Nog even TV kijken en dan val ik in slaap. Morgen moet ik weer op tijd op dan gaat het naar Alcatrez Island. Na de Island tour gaat het richting zuiden langs de kust naar Marina.

Dag 13: 26 augustus 2007 van Bridgeport naar San Francisco

De dag begint weer vroeg ik had de wekker op 7:00am gezet maar sta pas om 7:40am op. Heb weer heerlijk geslapen. Dan even scheren en wassen en weer alles inpakken. Om even na 8:00am check ik uit en daarna ga ik even tanken en nee water heb ik nog en ijsblokjes zijn nog niet helemaal gesmolten. Daarna gaat het via de SR-395 verder richting westen via Devils's Gate en dan linksaf via de SR-108. Hier wordt al gewaarschuwd dat het een heel steile weg is en het zal later blijken dat dat ook zo is. Het gaat dan via de SR-108 verder naar Sonora via de Sonora Pass. Mijn hemel het gaat hier echt heel steil naar boven en met heel veel bochten dus dit is het betere werk. Maar de auto die ik heb kan dit makelijk aan. Wel leuk zo'n weg rijden dat is echt sturen. En de weg klimt van net onder de 6000ft tot 9263ft op de Sonora Pass. En dat over een niet al te grote afstand. Nu begrijp ik de waarschuwing aan het begin van de weg.
Het gaat verder richting Sonora en dan richting Oakdale en Manteca. Onderweg zie ik weer veel van die enorme plantages met sinaasappelen en enorme velden met aardbeien. Vanaf Manteca gaat het over de Freeway 508 verder richting Oakland. Het wordt druk hier en dat op een zondag. Na enige tijd kom ik aan in Oakland en gaat het verder via de I-580 via Berkeley en dan via de Richmond-San Rafael Bridge naar de andere kant van San Francisco Bay. Ik wil vanuit het noorden naar San Francisco. In San Rafael ga ik even van de freeway af en stop op een viewpoint. Hier heb je mooi uitzicht op de bay en de tolbrug waar ik net over heen gereden ben.

Hier bel ik ook even met het thuisfront en laat even weten dat met mij alles in orde is en ik op weg naar San Francisco ben. Het is hier niet meer zo warm als waar ik gisteren was. Ikga daarna verder over de US-101 die richting San Francisco Golden Gate bridge gaat. In Sausalito ga ik van de US-101 af richting Point Bonita Lighthouse. Het schijnt dat dit het beste punt is om foto's te maken van de Golden Gate Bridge en San Francisco. Na een tijdje kom ik hier aan. Je kunt aan de lucht aan ruiken dat je aan zee zit,die zilte lucht. Het is hier echt druk maar ik vind nog een plekje om mijn auto te parkeren. Ik loop richting Point Bonita maar het zicht op de Golden Gate Bridge is niet echt goed het is behoorlijk bewolkt en er is geen zon ik maak toch een paar foto's van d brug zo goed als het gaat. Jammer ben ik er extra naar toe gereden en dan speelt het weer niet me. Nou ja niks aan te doen. Ik ga weer terug naar de auto en dan verder nar het hotel voor de volgende twee nachten. Het Columbus Motor Inn op Columbus Ave. Ik parkeer er mijn auto en check er net na 3:00pm in. Gaat snel en even alles naar de kamer brengen en internetverbinding proberen. Die is er en rond 3:30pm ga ik op pad richting San Francisco Bay.
Echt ver lopen is het niet en na een tijdje kom ik al op Fisherman's Wharf. Hier is het heel druk.
Geen wonder het is zondag. Ik loop hier wat rond het is wat fris uit de zon, dus ik zoek zo veel mogelijk de zon op. Ik zoek naar een plekje om wat te eten maar ik kan mijn smaak niet vinden.

Je vind hier veel krab, hoef ik niet en clam chowder, een groot rond brood uitgehold en gevuld met een dikke soep met van alles erin. Niks voor mij. Ik loop verder naar Pier 39 en kijk er wat rond. Het is hier ontzettend druk. Ik vind ook hier niks te eten. Maak nog even wat foto's van de zeehonden hier. Er staat wel een flink windje hier en die is fris. Ik zoek weer wat beschutting en loop via Pier 39 weer terug naar Beach street. Ga dan via Beach Street verder richting kruising Columbus Ave. Stuk verderop zie ik een Irsih Pub liggen, even kijken wat ze daar hebben. Nou in elk geval iets te drinken. Ik ga er naar binnen. Ik bestel eerst een groot bier heb nog niet veel gedronken vandaag en dan bestel ik een hamburger. Nou wat ik krijg is echt geen standaard
MacDonalods hamburger. Jeetje wat een groot ding. Veel te veel voor mij. Rond 7:30pm vertrek ik hier en ga richting het hotel. Het is al behoorlijk fris nu. En net voor 8:00pm ben ik weer terug in het hotel en tik ik even dit verslag in. Rond 10:00pm ga ik naar bed en kijk nog wat TV. Ikk zal wel vanzelf in slaap vallen.

Dag 12: 25 augustus 2007 van Mariposa naar Bridgeport

Vandaag sta ik om 7:45am op snel even scheren en wassen en dan alles weer inpakken en koffer naar de auto brengen. Dan even snel uitchecken en dan gaat het eerst naar tankstation. Even vol gooien en wat drinken en ijsblokjes kopen. Dan gaat het via de SR-140 richting west ingang van park. Na een tijdje zie ik weer een waarschuwing voor wegwerkzaamheden. En weer een stuk verder verkeerslicht met de informatie dat het 15 minuten kan duren, voordat het verder gaat. Na ongeveer 10 minuten wordt het dan groen en moet je over een hulpbruggetje naar de andere kant van de rivier, de Merced. Een stuk verder op zie ik waarom de weg afgesloten is. Jemig zeg een enorme rock slides die de hele weg heeft bedolven. Dat zal nog een heel tijd gaan duren denk ik. Na ongeveer 3 mile gaat het weer via een noodbruggetje naar de andere kant van de Merced. Dan langs El Portal een klein dorpje net voor het park en een stuk verder op ligt een heel groot motel: Yosemite View Lodge. Hier stop ik even, omdat hier een ATM is, pin-automaat. Even wat dollars pinnen. Daarna gaat het verder en een stuk verder op kom ik bij de ingang aan. Er staat al een behoorlijke file, maar er loopt bij het einde van de rij een ranger en die vraagt of je een annual pass hebt, nou die heb en dus mag ik rechts langs die hele rij wachtende auto's. Dus naast dat je met zo'n pas een hoop geld kunt besparen als je meerdere parken bezoekt heb je er op deze manier ook nog voordeel van.

Ik ga verder het park in en sla dan linksaf de SR-120 op. IK hoef niet meer naar Yosemite Village omdat ik daar gisteren al ben geweest. Gelukkig maar anders was het weer een lange dag geworden vandaag.


De SR-120 gaat via de Tioga Pass naar de oostingang van het park. Onderweg gaat het steeds hoger en komen er een aantal mooie viewpoints. Ik stop zo vaak mogelijk om foto's te maken.
De mooiste zijn wel Olmstead Point en Tenaya Lake. Bij Olmstead Point heb je een fantatisch uitzicht op Half Dome, maar nu weer van een andere kant. Heel mooi. Ook Tenaya Lake is mooi ik loop even naar het oever van de meer. Het water is tot mijn verbazing helemaal niet koud.
Ik blijf hier een tijdje op een grote rotsblok genieten van het uitzicht mooi echt mooi. Daar na gaat het verder en gaat het nog steeds berg op. Het hoogste punt ligt op iets over de 9000ft.
(2745 meter). Daarna gaat het weer een flink stuk naar beneden tot ik bij de oostingang van het park aan kom en via deze het park weer verlaat. Nou Yosemite is zeer een park om nog eens terug te komen. Een stuk verder op ga ik rechtsaf de US-395 op richting zuiden. En na ongeveer 20 mile ga ik linksaf naar Mono Lake Tuffa State Reserve. Dit is een klein park waar kalksteen-torens te zien zien die over jaren ontstaan zijn. Deze torens, ook tufa's genoemd, staan nu boven de waterspiegel. Dit meer heeft geen natuurlijke afvoer en het water verdampt er alleen maar. Sinds 1941 is het waterpeil dramatisch gezakt, omdat de natuurlijke toevoer omgeleid werd naar Los Angeles. Langs het pad naar het oever van het meer zie je ook aangeven hoe hoog het waterpeil is geweest. Het waterpeil is met meer dan 12 meter gezakt en pas in 1994 werd er iets aangedaan om het waterpeil niet verder te laten zakken. Nu is het een beschermd gebied en wordt ook het waterpeil op een bepaald niveau gehouden en maar goed ook. Het meer heeft een zoutgehalte wat 2,5 keer zo hoog is als het zeewater. Het alkaliegehalte is zelfs 8 maal hoger dan dat van zeewater. Mono Lake Tuffa is zeker de korte omweg waard als je er in de buurt bent. Daarna terug gelopen naar de auto en weer terug naar de US-395 om in richting Bridgeport verder te gaan. Ik ga dan linksaf richting Bodie State Historic Park. Dit is een oud goudzoekers spookstadje wat zijn hoogtepunt rond 1880 had. Nu zij het alleen nog maar vervallen gebouwen.
De weg er heen is een gedeelte verhard, maar het laatste stuk is onverhard en echt slecht. Maar goed ik heb een karretje wat zulk soort wegen juist moet aankunnen en ik merk er ook weinig van, het is stoffig en die laatste 3 mile soms over behoorlijk washboarded (hobbelig).


Dan kom je bij de ingang van het park hier moet je entree betalen is $3 plus $2 voor een boekje met uitgebreide informatie over het park. Dat laatste doe ik. Dan gaat het verder richting parkeerplaats. Het is er druk, maar ik vind nog een plekje. Dan begin ik aan de wandeling door het spookstadje. Het word nu in de staat gehouden zoals het is.Er staat nog 5% van de oorspronkelijke gebouwen. De rest is door 2 branden en de tand des tijds verdwenen. Het is toch het best behouden spookstadje in Amerika. Ik loop er wat rond en maak foto's. Er staat zelfs nog een kerkje waar zelfs vandaag nog een bruiloft plaats vindt. Echt amerikaans denk ik maar.



Na ongeveer drie kwartier vertrek ik er weer en gaat het weer over die 3 mile onverharde weg en dan nog eens 10 mile over verharde weg totdat ik weer bij de US-395 uit kom. Hier ga ik rechts af richting Bridgeport. Dat is maar een klein stukje en even naar 04:00pm kom ik in Bridgeport aan. Het hotel is makkelijk te vinden. Het is het BestWestern Ruby Inn en ik check er even in en ga naar mijn kamer. Het is weer een heel verschil met het hotel van de vorige twee dagen. Dit ziet er van buiten goed uit en ook de kamer is goed. Dit is veel beter dan het Super8 in Mariposa, maar goed je kunt altijd pech hebben. Op de kamer installeer ik eerst de computer, wireless internet werkt niet goed dus gebruik ik gewoon een kabel om op het netwerk te komen. Is ook nog eens sneller. Als dat werkt ga ik even het dorpje verkennen, nou ook dat is weer snel gebeurd, alles ligt aan de Highway die er doorheen loopt en dat was het dan. Ik stop nog even bij het tankstation om wat gekoelde blikjes bier te kopen en dan weer terug naar het hotel. Het is eigenlijk een motel, want je kunt je auto voor de deur zetten. Dan een deel van dit verslag intikken en om 7:30pm ga ik op zoek om iets te eten. Ik kom uit bij Sportsmen's Inn en ga daar
wat eten. Nou het is weer veel te veel voor mij. En na nog geen half uurtje later sta ik weer buiten. Dat is hier echt fastfood, je hoeft echt niet lang te wachten op je eten. Dan loop ik het stukje terug naar het motel en ik tik de rest van dit verslag in. Rond 9:00pm ben ik daarmee klaar. Daarna nog even TV kijken dan even douchen en dan naar bed. Morgen vroeg op want het wordt weer een flinke rit richting San Fransisco zo'n 300 mile. En ik moet voor 8:30am morgenvroeg uitchecken, anders zijn ze naar de kerk. Ze zijn erg gelovig hier.

Dag 11: 24 augustus 2007 Mariposa

Dit wordt een dagje Yosemite National Park. Ik vertrek rond 8:30am en ga eerst via de SR-49 naar Oakhurst en via de SR-41 naar de zuidingang van Yosemite. Hier aangekomen ga ik eerst rechtsaf naar Mariposa Grove. Dat is maar een stukje rijden van 2 mile en dan kom je in Giant Tree Forest. Hier staan ook een hele hoop van die enorm hoge bomen. Ik kan nu wel genoeg foto's maken. Daarna gaat het verder richting Glacier Point. Net als ik de weg naar Mariposa Grove verlaat wordt deze afgesloten. De parkplaats was al overvol. Ik heb dus nog net geluk gehad. Het gaat verder de SR-41. Als ik in Wawano aan kom besluit ik om maar eerst de auto weer eens vol te tanken. Daarna gaat het verder richting Glacier Point na een tijd gaat het rechtsaf en de weg gaat nu alleen maar berg op. Hoger en hoger. Na 16 mile kom ik dan eindelijk bij Glacier Point uit. De parkeerplaats is behoorlijk vol maar ik vind nog een plaatsje. Ik loop naar het beginpunt van de route naar Glacier Point en hier begint een korte wandeling van ongeveer een halve mijl. Het gaat een beetje berg op en dan kom je bij het uitzichtspunt uit. Werkelijk adembenemend het uitzicht van hier. Je kijkt recht vooruit op Half Dome en je hebt een fantatisch uitzicht over de hele vallei. En helemaal beneden in het dal zie je Yosemite Village liggen. Wat is dit mooi. Ik maak genoeg foto's en geniet nog een half uurtje van het uitzicht, dan begin ik het warm te krijgen en besluit terug te lopen naar de parkeerplaats. Net voor de parkeerplaats ligt nog een souvenierwinkel met snackbar en omdat ik het warm heb besluit ik voor het eerst op deze reis een ijsje te kopen. Zo gedaan, maar ja ijsjes kennen ze in de VS niet echt het zijn alleen maar Supersize ijs. Eigenlijk veel te groot voor mij. Was lekker maar de helft moet ik weggooien omdat ik meer dan genoeg heb. Dan ga ik naar de auto drink nog wat ijskoud water en dan gaat het verder. Maar eerst weer dat hele stuk terug tot de SR-41 weer 16 mile.

Dan via de SR-41 naar Yosemite Village. Ik besluit dit nu vandaag al te bezoeken en niet morgen. Het is er nu op vrijdag al druk en ik denk dat het op zaterdag nog drukker zal zijn.
De weg door Yosemite Village is een twee baans eenrichtingsverkeer weg. Ik stop op zoveel mogelijk plekken om foto's te maken van de vallei en de bergen er om heen. Zoals El Capitian en weer Half Dome. Eindelijk kom ik aan bij het visitor center en kan er nog een plekje op de parkeerplaats vinden. Ga even naar binnen en koop 2 T-shirts van Yosemite en een cape. Afrekenen en weer weg het is hier ontzettende druk. Ik ga verder en kom even later aan bij de halte Yosemite Falls. Ik weet dat ik nu op de verkeerde tijd in het park ben om de echte watervallen te zien, maar ik besluit toch de trail van een half uur te lopen. Na al dat zitten doet dat wel eens goed. Na een kwartiertje kom ik aan bij de voet van de Lower Yosemite Falls . Maar dit is nu alleen maar een droge rivier met enorme rotsblokken erin. Heel ver boven kun je een zielig watervaltje naar beneden zien sijpelen. Dat is niet veel meer. Dit is op zijn mooist tegen het eind van het voorjaar, wanneer daar ver boven de sneeuw smelt. Maar goed dat wist ik en daarom is dit nog een punt waar ik terug wil komen als het op zijn mooist is. Daarna ga ik verder en verlaat het park via de westingang. Aan de uitgang waarschuwt een ranger dat er op de SR-140 een ongeluk is gewwest en dat de weg is afgesloten, maar er zou een omleiding zijn. Na 4 mile kom ik op dat punt aan en wordt weer terug gestuurd, niks omleiding. Weer terug naar het park en de einige optie die ik heb is via dezelfde weg als ik gekomen ben weer terug te gaan naar Mariposa. Jammer ik had eigenlijk liever een ander weg genomen, maar ja. Het duurt naar mijn gevoel een eeuwigheid voor dat ik weer bij de zuidingang ben. En dan weer dat hele stuk terug naar Mariposa. Ik kom er om 6:00pm aan en ga naar mijn kamer om eerst maar weer een stuk van mijn reisverslag in te tikken. Rond 7:30pm ga ik weer op pad om wat te eten. Ik besluit niet ver te gaan en ga naar Sal's Mexican Food. Het is er niet druk vanavond en ik bestel een buritto met kip. Nou ik ben gewend dat het in Amerika snel gaat, maar dit gaat nog sneller. Ik krijg een flinke buritto gevuld met sla, kip en bonen, maar na de helft moet ik passen. Ik betaal en na ongeveer 20 minuten sta ik weer buiten. Ik loop een stukje verder naar het tankstation om een paar blikjes bier te halen en daarna terug naar het hotel. Daar aangekomen schrijf ik het verslag van deze dag en zet op de rest op het internet.

Dag 10: 23 augustus 2007 van Lone Pine naar Mariposa

Dit wordt een lange dag en daarom had ik de wekker op 6:30am gezet en om 6:45am sta ik op.
Onder de douche en alles weer inpakken en dan check ik om 7:15am uit en begint de reis weer.
Ik ga eerst via de SR-395 richting zuiden. Na zo'n 60 mile gaat die over in de SR-14 en na nog eens 6 mile ga ik rechts af richting Lake Isabella over de SR-178. Na weer zo'n 50 mile over een hele mooie weg kom ik bij Lake Isabella aan. Hier ga ik via de SR-155 verder. Ik stop hier even om wat te drinken en even met het thuisfront te bellen, zodat ze weten dat alles goed is met mij. Ik krijg weer te horen dat iedereen zit te wachten op berichten van mij op mijn website. Ik beloof dat dit binnenkort ook komt.

Ik ga via de SR-155 verder. Een hele mooie route maar het schiet niet echt op hier. En dan gebeurd het, er rent net voor mijn auto een squirrel (soort eekhoorntje ) de weg over, maar ik kan hem met geen mogelijkheid ontwijken of stoppen. Hij rende zo onder mijn linkervoorwiel. Arm beestje, maar het was een snelle dood.

Moordenaar !!!

Na ongeveer 50 mile kom ik op de SR-65 en gaat het richting Porterville.

Onderweg zie ik enorme plantages met sinaasappelen, olijven en walnoten. Die komen allemaal hier uit deze buurt van California.

Daarna ga ik via de SR-198 richting Three River en via deze weg naar de zuid ingang van Sequoia National Park. Bij de ingang krijg ik te horen dat er aan de weg door het park gewerkt wordt en dat ik rekening moet houden met vertraging. Tegenvaller. Na een heel mooie weg door het park de "Generals Highway" kom ik na 20 minuten bij de werkzaamheden uit. Er staat al een lange rij auto's en een Parkranger die je uitlegt hoe het verder gaat. Ik kom er om 2:40pm aan en de auto's aan deze kant worden om 3:00pm doorgelaten. Dus valt nog mee ik hoef maar 20 minuten te wachten.
Ik stap uit en zoek de schaduw op want het is behoorlijk heet in de zon. Ondertussen maak ik een paar foto's en ondanks de drukte kun je toch van de omgeving genieten.

En net voor 3:00pm komt de ranger iedereen waarschuwen dat het zo verder gaat. En even later komt er beweging in de rij auto's. Het gaat eindelijk verder. Het zijn een paarmijl waar ze aan de weg aan het werken zijn. Daarna gaat het weer gewoon verder. Nadeel hier van is dat daarna alle viewpoints al bezet zijn en je alleen maar kunt doorrijden. Ik zie wel een hele hoop enorme bomen, de Sequoia's maar ik kan nergens stoppen om ze op de foto te krijgen. Helaas een hele omweg voor die bomen en ik heb geen foto's kunnen maken, jammer. Daarna gaat het verder via de weg door Kings Canyon deze weg heet hier ook Generals Highway en het is een heel mooie route, alleen jammer van de wegwerkzaamheden. Dan gaat het verder richting Fresno over de SR-180 richting westen. Ook hier kom ik weer langs enorme plantages met sinaasappelen, olijven en walnoten. Dan net voor Fresno gaat het weer richting noorden via de SR-41. Dit is een stuk van dik 40 mile totdat ik in Oakhurst linksaf de SR-49 neem richting Mariposa. Na nog eens 30 mile kom ik dan eindelijk in Mariposa aan en vind ook direct het hotel. Een Super 8 motel. Ik kom er rond 5:00pm aan en check eerst in. Dan verken ik het stadje even en dat is snel gedaan, ligt eigenlijk allemaal lans die ene weg er doorheen. Ik ga weer na het hotel en installeer mijn notebook. Maar die doet het niet hij gaat gewoon niet aan. Alles gecontroleerd en niets hielp. Ik kreeg het spaans benauwd. Zit je hier zonder notebook. Ik moet voor de laatste week nog een aantal hotels boeken, hoe moet dat nu. Ik bereid me er al geestelijk op voor dat ik in San Fransisco een nieuwe moet aanschaffen. Dat zijn nog 3 dagen, op de route tot San Fransisco ligt niks waar zo iets goedkoop te krijgen is. Einigzins gefrustreerd ga ik rond 8:00pm op stap om wat te eten.

Ik loop de straat af en kijk eerst wat er allemaal te krijgen is. Tenslotte besluit ik te eten in een itialaans restaurant Sauvory. Ziet er goed uit. Ik bestel een Flat Iron Steak. De ober vraagt of het spicy of normaal moet zijn. Ik bestel spicy natuurlijk. Even later komt het eten en het is echt spicy. Het is echt heet en voor mijzelfs iets te. Dit stuk vlees is weer eens veel te veel voor mij en de helft gaat terug, jammer. Ik betaal en ga terug naar het hotel.

Op mijn kamer aan gekomen probeer ik het nog eens met mij notebook maar nog steeds niets. Dan bedenk ik me dat ik nog een tweede accu in mijn koffer heb. Die stop ik er in en warempel hij doet het weer. He, he wat een geluk. Na wat nader onderzoek blijkt dat de stekker van de adapter slecht kontakt maakt in de stekkerdoos. Een andere geprobeerd en ja wel hoor het laden lampje van het notebook gaat weer aan en alles doet het weer. Opgelucht tik ik nog wat van mijn verslag in. Rond 10:00pm ga ik naar bed kijk nog wat TV en val dan in slaap. Morgen weer op tijd op.

Dag 9: 22 augustus 2007 van Las Vegas naar Lone Pine

Vandaag word ik om 7:30am wakker. Weer heerlijk geslapen en ik word eigenlijk wakker door de zon die in de goudkleurige vensters van Mandalay Bay weerkaatsen en mij precies in mijn gezicht schijnen. Heerlijk om zo wakker te worden ik sta op en dan eerst douchen en dan de spullen weer inpakken. Het uitchecken kun je hier op de kamer doen via de TV, daar zit nog een toetsenbord bij en het uitchecken is een fluitje van een cent. Dan weer met de lift naar beneden en weer een lange voetmars door het casino om bij de auto te komen. Het is nu rond 8:30am en al behoorlijk heet. Maar goed vandaag ga ik naar een plek waar het nog heter is. Ik stel TomTom in zodat deze me eerst naar een Vons in de buurt brengt om wat te drinken te halen en ijsblokjes. Om 8:50am vertrek ik bij Vons richting Death Valley via Shoshone.

Via de SR-160 rij ik richting Pahrump, de weg is erg saai en er valt niet veel te zien. In Pahrump stop ik even om te tanken en om 10:45am gaat het verder. In Pahrump gaat het dan richting Shoshone via de SR-178 en om 11:20am kom ik in Shoshone aan. Dan rij ik verder richting Death Valley over de SR-178 en om 11:40am rij ik Death Vallay binnen en dan gaat het eerst over de Jubilee Pass en over de Bad Water Road richting noorden. Ik stop een paar keer om foto’s te maken en het is hier echt ontzettend heet dit heb ik nog nooit meegemaakt.

Na een tijdje kom ik bij Bad Water aan het laagste punt ter wereld. Ondanks de enorme hete stap ik uit en loop een stukje de zoutvlakte op waar de Bad Water Pool ligt. Een miezerig plasje water verbazingwekkend als je bedenkt hoe heet het hier is. Ik ben natuurlijk ook nog net rond heetst van de dag in Death Valley en hier kun je echt niet lang buiten de auto met airco blijven. En heel veel drinken. Bij Bad Water is het wat drukker onderweg had ik nog niet veel andere auto’s gezien, maar ik was niet alleen.

Rustgevend gevoel want als je hier autopech krijgt heb je een probleem. Na een tijdje ga ik verder richting noorden. En na een tijdje kom ik op een splitsing waar ik rechts af de Artist Drive volg, een smalle bochtige eenrichtingsweg die je door de bergen voert met heel mooie verschillende kleuren. Ik stop verschillende keren om foto’s te maken. De weg wordt af en toe erg smal nu begrijp waarom dat het hier eenrichtingsverkeer is. Daarna kom ik weer op de Bad Water Road uit en gaat het weer verder richting noorden.

Na een tijdje kom ik aan bij Furnace Creek een oase in de woestijn. Ik ga hier linksaf de SR-190 op ik dacht dan nog een klein stukje en ik ben weer buiten Death Valley maar nee hoor. Eerst gaat het weer berg op en staat er zelfs een waarschuwingsbord dat aangeeft dat je maar beter de airco kunt uitzetten om oververhitting van de motor te verkomen. Nou dat doe ik dus ook maar. Het gaat ongemerkt heel langzaam omhoog van zeeniveau tot in totaal 4000ft en het is ontzettend heet hier en in de auto wordt het ook steeds heter. Veel drinken dus. Vanaf Furnace Creek tot de uitgang van het park zijn nog 100 miles en het schiet niet op. Eigenlijk heb ik het wel een beetje gehad met die hitte. Ondertussen zet ik wel weer de airco an want het is niet meer vol te houden in de auto. Ik begin hoofdpijn te krijgen, waarschijnlijk door de hitte en na een tijdje is het weer aangenaam in de auto. Rond 3:00pm verlaat ik het park aan de westkant en gaat het verder richting Lone Pine. Death Valley heb ik wel zo'n beetje gehad ik denk dat hier geen tweede keer naartoe zal gaan. Veel en veel te warm hier.

Lone Pine is een klein stadje aan de voet van Mount Whitney waar ik voor deze nacht een kamer heb. Ik kom er net voor 4:00pm aan. Ik check even in, maar de kamer is nog niet klaar. Ik ga een beetje Lone Pine verkennen nou dat is ook snel gebeurd. En om 4:30pm kan ik op mijn kamer. Is een wereld van verschil vergeleken met waar ik gisteren nog was, maar ja het is schoon en dat is meer dan genoeg. Heb wel een grote LCD-TV.

Om 7:00pm even wat eten aan de overkant van de weg bij de Pizza Factory en dan weer terug naar mijn kamer. Dit verslag alvast intikken ( ik heb geen internet hier ), dan op tijd naar bed nog wat TV kijken. Morgen is het weer vroeg op ik moet een heel stuk rijden tot mijn volgende bestemming.

Dag 8: 21 augustus 2007 Las Vegas

Vandaag slaap ik uit en sta pas om 8:30am op. Ik heb heerlijk geslapen van de drukte daar beneden in het casino heb ook ’s nachts niks gemerkt. Dan eerst douchen en nog wat op internet kijken. Om 10:00am vertrek ik richting Hoover Dam.
Eerst weer een hele voetmars door het hele casino om bij de parkeergarage te komen. In het casino zijn al heel wat mensen zo vroeg op de dag aan het gokken, niet te geloven, wat drijft die mensen eigenlijk, ik zou het niet kunnen. Maar goed het gaat verder en even later was ik bij mijn auto en ben ik vertrokken richting Hoover Dam en TomTom stuurt me over I-515 richting Henderson en dan verder over de SR-93 via Boulder City en rond 11:00am kom ik in de buurt van de dam. Eerst krijg je een security check, maar ik zie er niet verdacht uit en kan door rijden.




Ze zijn hier heel erg druk bezig om een brug over de Black Canyon te bouwen om de Hoover Dam te ontlasten. Het is er ontzettend druk ik zet mijn auto in de parkgarage en ga dan naar het visitor center om de guided tour te doen. Na eerst een echte security check, je moet door een poortje en alle spullen worden doorgelicht koop ik een kaartje voor de tour en kan ik nog mee met de tour van 11:30am.

Ik sta in de rij te wachten als ik hoor dat een van de guides tegen zijn collega’s zegt: “He, that guy was in Bryce Canyon”, ik had een t-shirt van Bryce Canyon aan en hij spreekt me aan en wilde weten hoe het was in Bryce en waar ik vandaan kom. Ik heb hem gezegd dat ik Bryce heel mooi vond echt heel mooie dingen te zien en vooral als het er niet te druk is. Dan vraagt nog hij of ik nog meer parken gezien heb en als ik hem het lijstje met parken opnoem die ik tot nu toe al gezien heb worden zijn ogen steeds groter. Dan vraagt hij of er nog meer parken zijn die ik wil zien en na het dat lijstje opgenoemd te hebben valt zijn mond open en zegt hij “Who, that will take me years to see that all” Toen voelde ik me toch wel een beetje de toerist. Ik besef best dat er een hele hoop Amerikanen zullen zijn die niet alles wat ik nu zie ooit zullen zien en er zijn er zelfs die nog niet eens van het bestaan van sommige National Parks weten, ik moet dan weer denken aan de Immigrations Officer in Atlanta die niet wist dat Arches National Park bestond.



Maar goed iets te laat begon de tour dan. Het begin is een film die gaat over het waarom van de dam en de bouw er van. Best interessant,dat ze dat in de jaren 30 hebben kunnen doen in een zo korte tijd is echt verbazingwekkend. Daarna weer in de rij en gaat het in groepen verder met een gids, elke groep wordt mooi afgeteld, net vee. Dan wordt die groep in een grote lift geperst en gaat het 160 meter naar beneden naar de voet van de dam. Het is koel hier en na een korte wandeling kom je in een van de tunnels die loopt van de Lake Mead kant tot aan de andere kant van de dam. Door deze tunnel loopt een enorme buis waar het water door loopt naar de turbine’s je voelt ook de grond onder je gewoon trillen dat is het water wat door die buis jaagt.



De dam heeft een Nevada en een Arizona kant de tour is aan de Nevada kant van de dam. Beide kanten hebben twee van deze tunnels een om het water naar de turbine’s te leiden en de andere wordt alleen gebruikt in het geval dat de dam zou overlopen. Maar momenteel heeft Lake Mead een heel lage waterstand. Die overlooptunnels zijn pas twee keer gebruikt, een keer in de jaren 30 om ze te testen en daarna nog een keer in 1983 toen er heel veel sneeuw in de Rocky Mountains gevallen was en het smeltwater Lake Mead bijna deed overlopen. Daarna ging het weer terug naar de lift en weer een stuk naar boven. Toen kwamen we in de turbinehal. Hier staan de turbine’s die aangedreven worden door het water van Lake Mead. De Nevada kant heeft 8 turbine’s en de Arizona kant heeft er 9. Niet alle turbine’s draaien nu door de lage waterstand in Lake Mead. Nadat de gids heeft uitgelegd hoe het hier allemaal werkt en trouwens je mag op de hele tour foto’s maken. Ze hebben niks te verbergen zeggen ze. Dit is geen high-tech. Daarna gaat het weer met de lift helemaal naar boven en kun je het museum bezoeken en kun je over de dam lopen. Ben toen via de dam naar de Arizona kant gelopen en toen aan de andere kant van de weg weer terug. Het was er wel behoorlijk heet. Daarna ga ik even naar het Spillwater House om wat af te koelen en drink er wat kouds. Na een tijdje ga ik terug richting parkeergarage. Haal de auto op en ga terug naar Las Vegas nu naar Noord Las Vegas ik wil naar de Stratosphere Tower. Een hoge toren die je al ver buiten Las Vegas ziet.



Ik rij de Las Vegas Boulevard, of beter gezegd “The Strip”van het noorden richting het zuiden. De noordkant waar ook het Stratosphere hotel is niet echt uitnodigend is een beetje onderkomen. Ik besluit de toren toch maar over te slaan en rij verder richting zuiden. Er zijn veel stoplichten en een groene golf kennen ze hier niet. Ik moet dus vaak stoppen, maar dat is niet erg kan ik foto’s maken van de hotels langs de Strip. Tegen 4:00pm rijd ik langs het Bellagio, dat is het hotel met de fonteinenshows. En ik moet net stoppen maak de raam open en hoor nog net het amerikaanse volkslied en zie de fonteinshow die daarbij hoort. Ik besluit vanavond nog eens terug te komen om tenminste nog een show op video te zetten. Ik ga verder richting Luxor en kom er rond 4:30pm aan. Plaatsje gezocht voor de auto en toen weer helemaal door het casino, en het was er nu nog drukker als vanmorgen, naar de lift en naar mijn kamer.



Eigenlijk wilde ik een uurtje gaan rusten, maar dat doe ik niet en doe nu een aantal hotel boeken voor het laatste deel van mijn vakantie. Dat moet ook gebeuren en nu is het er een goede tijd voor. Daarna kijk ik wat TV en wacht tot zondersondergang dan is het een beetje uit te houden is op de Strip. Dan ga ik op weg richting Bellagio. Ik loop via de loopbrug van Luxor naar Excalibur. Door Excalibur via de loopbrug naar New York-New York . Dan via de Strip langs het Monte Carlo en een grote bouwplaats naar het Bellagio hotel. Als ik er aan kom begint net een fonteinenshow op muziek van Celine Dion. Ik neem het op met mijn video. Mooi. Als die afgelopen is wordt omgeroepen dat de volgende show om 9:30pm zal beginnen. Ik besluit te wachten en zoek een mooi plekje uit om opnames te maken. Precies op tijd begint deze show en het is “Time to say goodbye” met Celine Dion en Andrea Boccelli uigerekend dit. Ik neem alles op fantatisch mooi ik krijg er kippevel van en de tranen springen me in de ogen. Ik heb iets met dit nummer. Daarna besluit ik terug te gaan nar het hotel en kom er rond 11:00pm aan. Het is er druk maar ik weet mijn weg nu en ga direct naar mijn kamer en ga naar bed en kijk nog wat TV en ik val vanzelf in slaap. Morgen niet te laat op staan.

Dag 7: 20 augustus 2007 van Springdale naar Las Vegas

Deze dag begint echt vroeg had de wekker gezet op 02:00am, dus midden in de nacht op staan. Ik moet met de ABNAmro bank bellen m.b.t. probleem met mijn creditcard. Sinds zaterdag kan ik deze niet gebruiken. Ik bel met de helplijn via Skype, slechte verbinding, maar we komen er toch uit. Nu blijkt dat de kaart zaterdag geblokkeerd is omdat 3 keer geprobeerd is met de kaart een bedrag af te boeken terwijl in dit geval de verloopdatum verkeerd was. Maand en jaar waren verwisseld blijkt nu. Maar ik hoefde me geen zorgen te maken na een dag wordt die blokkering weer automatisch opgeheven. Maar ja wie weet dat. Ik ben toen weer met een gerust hart naar bed gegaan en heb toch nog heerlijk geslapen. Om 07:00am gaat de wekker weer af en na een tijdje sta ik op ik ga onder de douche en maak verder alles klaar om te vertrekken. Even voor 08:00am check ik uit en laat de auto staan bij Cliffrose Lodge. Ik neem de shuttlebus naar Zion NP. Nou dat stukje je had ik ook kunnen lopen. Bij de ingang weer uit de shuttle en bij het visitor center neem ik de shuttle die het park in rijd. Het is nog vroeg en dus gelukkig niet druk. Ik ga als eerste helemaal naar het eind van het park, dit is de "Temple of Sinawaa" dit is de laatste halte in het park die de shuttlebus aandoet. Ik maak hier wat foto's en neem dan de shuttle weer terug. Ik stap nu op de halte Weeping Rock uit. Hier is een koerte trail naar Weeping Rock. Ik loop er op mijn gemak naar toe en maak bij Weeping Rock wat foto's dit is dus een overstekende rots waar langs water naar beneden sijpelt. Je wordt er wel nat, maar het valt wel mee. Toen terug naar de halteplaats en de shuttle genomen naar de volgende halte Grotto. Hier een stukje in richting Angels Landing trail gelopen en toen weer terug. Ik ga toch niet naar boven dus verder lopen heeft geen zin. Terug naar de halteplaats en de shuttle teruggenomen en ik was rond 10:30am weer bij het visitor center. Toen het park verlaten en te voet terug gelopen naar het hotel. Was maar een korte wandeling. Alles weer ingeladen en het water uit de koelbox laten lopen en toen naar het tankstation aan dezelfde weg om een zak ijsblokjes te halen. Dan gaat het om 11:00am richting Las Vegas de I-15. Ik neem de afslag Valley of Fire State Park, omdat ik dit wil bezoeken. Direct bij de afslag naar dit park ligt een tankstation komt dus goed uit. Autotje weer wat te drinken gegeven en dan gaat het verder richting ingang Valley of Fire. Het eerste stuk er naartoe is erg saai en ik dacht al dat is misschien niet de moeite waard. Maar na de ingang van het park passeert te zijn veranderd dat. Het is mooi en afwisselend. Het is na een week allerlei parken gezien te hebben heel moeilijk om nu te zeggen dat is het mooiste wat ik gezien heb. Dat is heel moeilijk, maar het is zeker anders. Ik stop op verschillende plaatsen en maak foto's. Er zijn niet veel bezoekers in het park. Het is niet zo overlopen zoals de grote parken, maar je kunt er veel zien. Ik heb er geen spijt van deze omweg gemaakt te hebben. Om 03:00pm verlaat ik het park aan de westkant en gaat het via de SR-169 richting Las Vegas.Deze weg is in het begin erg slecht. Verder is het landschap erg saai. Weinig afwisseling. Vanaf hier zijn het ongeveer 70 miles tot Las Vegas maar er komt geen einde aan de weg. Na een tijdje zie ik links Lake Mead liggen wel veer weg. In de buurt van Las Vegas bemerk ik een groot verschil tussen TomTom en Microsoft Streets en Trips (MST). De laatste had mij via Las Vegas North naar mijn bestemming geloosd. TomTom heeft andere ideeen en doet dat via Henderson. Volgens mij een flinke omweg. Je ziet ver buiten Las Vegas de grote hotels aan The Strip al liggen. Maar omdat ik toch TomTom volg kom ik vanaf het zuiden Las Vegas binnen. Het Luxor hotel ligt ook aan het begin van The Strip. Ik volg gewoon TomTom en ik ben rond 06:00pm bij het hotel, ik moet er nog een een uur vanaf doen omdat dit weer een andere tijdzone is. Dus om 05:00pm bij het hotel. Ik wil geen valet parking doen, dus moet ik helemaal aan de andere kant van het hotel om mijn auto in parkgarage zetten. Mijn hemel wat is die groot. Hier verdwaal je al. Dan koffer en rugzak uit de auto en de voetmars naar de receptie begint. Dit is echt een uitdaging, dit is niet zo gemakkelijk als in normale hotels. Je moet met je koffer(s) eerst helemaal door het casino, dit is natuurlijk opzet, zodat je alvast een indruk krijgt en misschien ook al wat gaat gokken. Aan mij is dit niet echt besteed. Maar je raakt hier echt helemaal de orientatie kwijt, na een stuk lopen weet je echt niet meer waar wat is. Dus maar gewoon even een van de hotel medewerkers vragen en na een poosje vind ik dan toch de receptie. Hier is het behoorlijk druk. Er zijn denk zo'n 40 balies maar tocht staat er een behoorlijke rij. Maar op zijn amerikaans, dus in een zigzag lijn kom je bij het punt waar je dan de volgende bent die aan de beurt is. Na meer dan een half uur ben ik dan aan de beurt en het inchecken op zich verloopt heel snel. Ik heb een kamer op de 16e verdieping van de pyramide en moet lift 3 nemen om naar boven te komen. De lift heet hier trouwens inclinator. Het is geen gewoon lift die recht omhoog gaat. De liften gaan schuin omhoog. Dit is wel een raar gevoel als je omhoog gaat het gaat omhoog en gaat horzontaal zoals in een trein. Raar gevoel. Vanaf de lift tot aan mijn kamer is het weer een flinke voetmars. Jeetje ik heb nog nooit een zo groot hotel gezien. Op mijn kamer aangekomen installeer ik eerst mijn notebook en kijk ik of ik internetverbinding heb. Heb ik echter wel tegen betaling per dag, nou goed, zonder gaat niet.
Daarna ga ik de beurt verkennen rond 07:00pm loop ik naar buiten de strip op maken maak wat foto's van het hotel aan de buitenkant. Ik zie dan dat er een trein rijd tussen onderandere Luxor en Excalibur, dus ga ik naar Excalibur. Hier ga ik naar binnen en bemerk al direct dat dit niet zo groot en zo verwarrend is als het Luxor. Ik drink er mijn eerste biertje vandaag ik had dorst. Dan gaat het via loopbruggen en roltrappen verder naar Tropicana, MGM Grand en NewYork NewYork hotel. Ik ga alle hotels even in en je ziet natuurlijk overal gokken. Dat is waar hier alles om draait. Ik ga dan verder langs de Strip en bij het New York-New York steek ik de weg over. Via de loopbrug van dit hotel weer terug naar het Excalibur en van daar uit weer terug naar het Luxor hotel. Mijn hemel wat is het hier warm, ook 's avonds en wat is het hier druk. Ontzettend veel mensen. In het casino is het ontzettend druk. Ik snap echt niet wat die mensen leuk vinden achter zo een gokautomaat te zetten en waarschijnlijk uren lang en wat een herrie hier. Voor mij is dit niets en dus ga ik naar mijn kamer kijk nog wat TV en ga dan lekker slapen. Morgen kan ik wat uitslapen ik hoef niet vroeg op.

Dag 6: 19 augustus 2007 van Tropic naar Springdale

Komt later !

Dag 5: 18 augustus 2007 van Moab naar Tropic

Komt later !

Dat "komt later" was eigenlijk toen niet zo letterlijk bedoelt, maar nu meer dan een jaar later wordt het toch wel eens tijd om deze dag ook werkelijk hier te publiceren.

De dag begint weer vroeg om 07:00am om precies te zijn. Maar ook nu weer is dat geen probleem komt nog altijd door het tijdsverschil denk ik. Na het normale ritueel koffer weer inpakken en alles naar de auto brengen. Uitchecken en dan eerst naar de supermarkt wat drinken, eten en ijsblokjes inslaan. Daarna even tanken en dan ga ik weer op pad. Dit moet een heel bizondere dag worden dus snel op pad het is 08:00am wanneer ik Moab verlaat. Hier kom ik zeker nog een keer terug. Het gaat eerst weer richting noorden via SR-191 tot de I-70. Op de I-70 gaat het richting westen naar Green River. Wat een saai stuk is dit. Stuk na Green River gaat het via de SR-24 weer richting zuiden. Richting Goblin Valley State Park. De eerste stop voor vandaag. Na een tijdje moet ik rechtsaf richting Goblin Valley SP. Is best nog een stukje rijden maar de omgeving wordt weer wat interessanter. Na een tijdje kom ik bij de ingang van het park uit en betaal de entree $7. Hier heb ik niks aan mijn NP Pass, maar voor dit bedrag wil ik het toch wel zien. Dan is het toch nog een stuk rijden tot je bij het uitzichtspunt aankomt. Ik ben alleen hier en parkeer de auto. Ik loop een stukje en heb een heel mooi uitzicht op de echte bizarre rotsformaties. Het is net een grote verzameling tuinkabouters die nog niet helemaal af zijn. Is echt mooi. Ik loop er nog wat rond en maak volop foto's. Daarna loop ik terug naar de auto en drink wat het is al behoorlijk warm ondertussen. Er is hier gelukkig een overdekte picknickplaats waar ik even ga zitten en nog even geniet van de werkelijk rare tuinkabouters. Na een tijdje ga ik weer op pad terug richting SR-24. Hier aangekomen gaat het linksaf richting Hanksville. Op weg naar Hanksville zie ik op eens een rare verzameling paaltjes langs de weg staan.
Ik stop er om eens te kijken wat dit is. Het zijn allemaal buizen met daarop een bordje met een naam en bovenop een klein plateau waar je je camera op kunt zetten. Dat denk ik tenminste. Op die manier kun je foto's maken van alle markante punten en bergen in de omgeving. Het is een grappige manier om van al mooie plekjes foto's te kunnen maken en dan ook te weten hoe ze allemaal heten. Dat is vaak een probleem. Ik ga alle paaltjes af en maak weer een hoop foto's. En zo ziet het er dan uit.
Na een tijdje ga ik verder richting Hanksville. Rond 11:00am kom ik aan in Hanksville. Ik stop even bij een tankstation om de verdere route van vandaag te bekijken. Oorspronkelijk wilde ik verder naar het zuiden rijden over de SR-95 en dan de 276 richting Glen Canyon NRA en vanaf daar over de Boulder-Bullfrog Scenic Road de 1668 richting Burr Trail te rijden. Maar ik weet dat het in dit gebied de afgelopen dagen behoorlijk geregend heeft. Ik ga dus liever vanaf Hanksville naar Capitol Reef NP om daar na te vragen hoe de conditie van de Burr Trail is. Bovendien is dat ook nog een stuk korter. Ik vervolg mijn weg dus over de SR-24 naar Capitol Reef NP. Hanksville is maar een klein stadje maar ik verbaas me hoe het hier uit ziet. Huizen niet is de best onderhouden staat maar vooral om de huizen rommel. Rommel en nog eens rommel. Alles wat niet meer nodig is wordt gewoon buiten langs het huis ergens gedumpt. Of het nu een afgedankte auto, koelkast of was machine. Dit is echt een heel aparte aanblik. Na Hanksville gaat het verder richting Capitol Reef NP. De omgeving wisselt steeds van kleur. Onderweg steeds meer bewolking en die wordt ook erg donker. Rond 11:30am kom ik in Capitol Reef aan en stop als eerste bij Capitol Dome aan. Maak er een aantal foto's en dan gaat het verder het park in richting Vistitor Center. Onderweg stop ik nog bij Fruita Historic District.
In 1880 stichtten een aantal Mormoonse kolonisten hier een klein gehucht. Het schoolgebouw is nog overgebleven. Verder zijn er een aantal boomgaarden waar je zelf fruit kunt plukken. Ondertussen regent het al een beetje. Ik ga verder en na een tijdje kom ik bij het Visitor Center ik ga naar binnen en hier is het erg druk. Ik kijk wat rond maar het duurt toch vrij lang voordat ik een ranger kan spreken. Ik vraag om een kaart van het park en zo vriendelijk als ze allemaal zijn, krijg ik die ook met een praatje wat er te zien is in Capitol Reef. Dan vraag ik de ranger hoe de conditie van de Burr Trail is en dan krijg ik wel een heel erg onverwacht antwoord. "BAD" het heeft de laatste dagen hier in de buurt behoorlijk geregend. Ik vroeg nog ook niet met een 4x4 SUV ook dat was niet aan te raden zie hij. Verdorie te is al de tweede dirtroad door niet door gaat. De eerste omdat ik niet durfde en de tweede omdat het afgeraden worden. Hier had ik me ook zo op verheugd en voor dit soort wegen extra deze auto gehuurd en weer niks. Behoorlijk teleurgesteld ga ik terug naar de auto. In bekijk de park map en besluit de Scenic Drive de rijden. Het is een weg van rond de 16 km door het park. Onderweg is het goed te zien dat het geregend heeft op sommige plaatsen staat behoorlijk wat water op weg. Maar ja met zo'n auto als ik heb moet dat geen probleem zijn. De weg is mooi geasfalteerd dus ik hou er ook wat vaart in. Kom ik weer bij zo'n plas water uit maar deze is toch wat dieper als verwacht en het water spat behoorlijk op. Het is van de donker rode drab. Ik rijd met het raam open en water spat net niet naar binnen. Geluk gehad later zie ik hoe mijn auto er uit ziet. Onderweg stop ik vaak om foto's te maken de omgeving is echt heel mooi. Na een tijdje kom ik bij het eind van de weg uit hier stop ik even en drink wat. Daarna moet ik via dezelfde weg weer terug. Net voor het Visitor Center stop ik bij een picknickplaats ik moet even wat eten. Ik heb vanmorgen in Moab bij de Subway een broodje gekocht en dat wil ik nu even opeten en blijf hier een half uurtje genieten van de omgeving. Hier zijn wat meer mensen maar het is niet overvol. Trouwens de bestuurderskant van de auto ziet er veel erger uit. Ondertussen hoor ik het in de verte wel behoorlijk donderen en de lucht betrekt enorm. Ik besluit verder te gaan en net voordat ik weer bij het Visitor Center kom komt het echt met bakken uit de lucht vallen. Jeetje wat een bui gelukkig vind ik nog een parkeerplaats maar mijn auto kan ik echt niet uit. De bui duurt toch echt wel een half uurtje moet er eigenlijk niet aan denken als me dit gebeurd was op de Burr Trail. Geluk bij een ongeluk denk ik maar.
Wanneer het uitgeregend ga ik even naar het toilet en als ik dan weer bij de ingang kom staat daar een enorme mensen massa en er staat een ranger bij die verteld dat ze dit niet vaak gezien heeft. Een aantal watervallen vanaf de The Castle en er gutst echt enorm veel water naar beneden en dan allemaal van dat rood gekleurd water. Daar boven is dus ook behoorlijk wat water gevallen. Na een tijdje dit schouwspel bewonderd te hebben ga ik toch maar weer verder. Nu via de alternatieve route naar het einddoel van vandaag Tropic. Ik verlaat Capitol Reef NP en het is toch een mooi park wat eigenlijk niet gepland was om te bezoeken, maar ja. Net na de uitgang van het park stop ik nog bij viaduct waar normaal een klein rivertje loopt wat nu echt veel water heeft en behoorlijk rood gekleurd is. Wat zo'n regenbui niet allemaal kan doen. Ik ga nu richting Torrey om dan via de SR-12 richting Tropic te gaan. Maar TomTom snapt dat op de e.o.a manier niet. Ik moet volgens TomTom door Torrey heen en aan de andere kant van het dorpje linksaf. Ik volg trouw TomTom maar na een tijdje vertrouw ik het niet meer. Dit is niet de weg die ik verwacht had en na nog een stukje verder gereden te hebben stopt het asfalt en begint een dirtroad. Nee dit kan niet. Ik besluit om te keren en terug te gaan tot de SR-24. Maar TomTom blijft hardnekkig en wil me toch terug hebben op de weg die net gereden heb. Ik vertrouw het niet. Ik zet de auto langs de weg haal mijn notebook uit het koffer en de GPS receiver die ik in Denver samen met Microsoft Streets&Trips gekocht en probeer uit te vinden waar deze combinatie me heen zal sturen. NA een half uurtje ben ik er nog niet uit en besluit ik terug te rijden naar het centrum van Torrey om daar maar ergens naar de route naar Tropic te vragen. En verdorie als ik bijna in Torrey ben vind TomTom wel de goed route. Ik moet voor het dorp de SR-12 op en dat doe ik ook.
Dit wordt een echt fantatisch mooie route over de SR-12. Ik wist al dat de SR-12 een Scenic Byway is maar wat ik op deze route allemaal zie is echt met geen pen te beschrijven. Na een tijdje kom ik bij een smalle bergkam aan het hoogste punt en rechts en links gaat het behoorlijk steil naar beneden. Ik stop hier en maak er foto's. Links en rechts van de weg op dit punt ziet er zo uit.

Het is nog een behoorlijke trip naar Tropic maar absoluut de moeite waard ik stop zoveel mogelijk om foto's te maken. Tegen 5:00pm kom ik aan in Tropic een klein dorpje en het hotel voor vandaag is ook snel gevonden Bryce Valley Inn. Ik denk even snel in te checken maar dat pakt dan toch weer anders uit. De twee dames aan de receptie snappen het niet helemaal en met mijn creditcard 3 keer geprobeerd het bedrag voor de overnachting te reserveren maar dat lukt niet en de 4e keer krijgen ze dan de melding dat de kaart geblokkeerd is. Dit is nu echt niet waar ik op zat te wachten. Ik geef de dames een tweede creditcard en hiermee lukt het direct. Ik krijg de sleutel van mijn kamer en ik breng mijn spullen naar mijn kamer. Mooi grote kamer maar naar later zal blijken niet optimaal gelegen. Ik pak mijn spullen uit en probeer internetverbinding te krijgen en dat lukt. Ik kijk even bij ABNAmro Cardservice wanneer ze te bereiken zijn. Nu is het zaterdag en ze zijn pas weer beschikbaar op maandag 8:00uur plaatselijke tijd. Dus ik moet wachten om het probleem met mijn creditcard te regelen. Na me wat opgefrist te hebben ga ik naar het restaurant wat direct naast het motel ligt. Bij de ingang zie ik allemaal colibries vliegen en ik besluit eerst even terug te gaan naar mijn kamer om mijn camera te halen en wat foto's te maken. Het is echt leuk om deze beestjes druk bezig te zien om wat van het suikerwater te drinken echt geweldig.
Ik ga het restaurant binnen en er staat er een behoorlijk rij te wachten. Als ik dan eindelijk aan de beurt ben krijg ik ook direct een tafeltje. "Party of one" is blijbaar iets makkelijker in te passen. Grotere parijen moeten echt nog een half uur wachten. Ja je bent in Amerika en als je dan aan tafel zit gaat ook alles heel snel. Nadat ik gekozen had voor een "Half rack spareribs" kreeg ik ook snel mijn drinken en even later ook al mijn eten. Ik doe rustig aan ik heb tijd genoeg. Ondertussen genieten van de spareribs en van het eetgedrag van de amerikanen. Langs me zit een ouder amerikaans echtpaar en uit hun weinig communicatie kon ik echt opmaken dat het Amerikanen waren. Hun hoofd steunend op hun linkerhand lagen ze er half bij aan tafel om hun eten naar binnen te schuifelen. Was echt geen gezicht. Na nog geen half uur had ik mijn eten op en al betaald. Bij de ingang van het restaurant stond nog een behoorlijk rij te wachten tot ze aan tafel konden. Ik ga even naar de naast het restaurant gelegen supermarkt en koop er wat blikjes gekoeld bier en wat snacks. Dan gaat het terug naar mijn kamer. Ik doe nog wat internetten en TV kijken en ga dan vroeg naar bed. Maar echt slapen kan ik niet. Ik heb dus een kamer op de begane grond het motel heeft twee verdiepingen en ik heb een kamer net langs de trap naar boven. Mijn hemel wat kunnen de mensen naar boven een lawaai maken.

Dag 4: 17 augustus 2007 Moab

Komt later !

Dat komt later was eigenlijk niet letterlijk bedoelt, maar nu precies een jaar later is wordt het toch wel eens tijd om deze dag ook werkelijk hier te publiceren.

Vanmorgen was is vroeg wakker. Nou je kunt beter zeggen eigenlijk slecht geslapen. Door de Amerikaanse manier van bouwen, alles met hout is het niet echt plezierig in een motel als er nog een verdieping boven is. Je hoort echt de bovenburen lopen en moet je ook een iemand boven je hebben die een kleine kamerolifant op de kamer heeft. Jeetje de hele nacht heeft er hierboven iemand op en af gelopen en dan niet echt voorzichtig lopen maar echt boem boem boem. Ik heb nauwelijks een oog dicht gedaan en om 7:00am besluit ik maar op te staan. Ik zet de TV aan kijk even wat nieuws en buiten begint het zonnetje al weer vrolijk te stralen. Dit moet een leuke dag worden. Na de normale rituelen 's morgens. Rond 7:45am heb ik kamer netjes opgeruimd ik blijf hier nog een nachtje dus toch even de kamer een beetje netjes achterlaten. Ik ga even kijken wat het ontbijt in dit motel voorsteld. Dus niks ik neem een banaan mee en drink een bekertje jus d'orange echt meer hebben ze ook niet behalve die zoete dingen allemaal. Daarna ga ik eerste even naar de supermarkt om wat drinken te halen voor vandaag ijsblokjes voor de koelbox en ik neem een bagel met creamcheese mee voor vanmiddag. Dit alles gaat op de parkeerplaats de koelbox in en dit ziet er zo uit als hiernaast. Nu staat de koelbox nog alleen achter in de kofferbak dus dat ding schuift iedere keer van links naar rechts. Maar vanaf morgen blijft mijn grote koffer iedere in de auto en dan staat ook de koelbox mooi ingeklemd.Goed na bij de supermarkt nog even getankt te hebben gaat het echt op pad. Vandaag moet een mooie dag worden. Dat het allemaal een beetje anders uitpakt weet ik op de vroege morgen nog niet. Gelukkig maar.
Ik verlaat Moab richting noorden en dan gaat het vlak voor de ingang van Arches NP linksaf richting Deadhorse State Park. Mijn eerste stop voor vandaag. Maar op weg er naar toe zijn nog een aantal mooie viewpoints en ik stop overal om foto's te maken. Je hebt een mooie uitzicht op La Sal Mountains vanaf hier. De lucht begint echter wel weer te betrekken en het ziet er naar uit dat er nog regen komt. Dat hoop ik niet want dat zou roet in het eten gooien. Ik moet nog veel zien vandaag. Als eerste stop ik dus bij Deadhorse State Park. Daar aangekomen ga ik eerst naar het Visitorcenter en betaal braaf de entree voor dit park dit valt buiten de NP pas die ik gisteren heb aangeschaft. Daarna ga ik naar het viewpoint en ik ben behoorlijk onder de indruk van wat ik daar zie. Mijn hemel wat mooi. Maar goed dit is pas het begin van mijn reis meer van deze momenten zullen er nog volgen. Na een half uurtje hier te hebben genoten van het werkelijk prachtig uitzicht gaat het verder naar de volgende stop voor vandaag namelijk Canyonlands NP en wel het "Island in the Sky" district. Onderweg prachtige omgeving en de lucht klaart weer behoorlijk ook en als ik bij het Visitorcenter arriveer is het weer stralend weer en dat zal het ook de rest van de dag blijven. Na eerst wat rondgekeken te hebben in het visitor center heb ik na gevraagd hoe de conditie van de Shäfer Trail vandaag is. Dit was uitstekend werd mij verzekerd. Wel vroeg de ranger nog met welk voertuig ik deze trail wilde doen. Ik zie een Chevrolet TrailBlazer en het antwoord was "Perfect vehicle for this trail" dus dat was wel goed. Na nog wat gedronken te hebben begin ik aan mijn tocht door dit gedeelte van Canyonlands. Dit is echt een heel groot park. Het zijn echt behoorlijke afstanden in dit gedeelte van het park en dan te bedenken dat ik nu maar een klein stukje van het park zie er zijn nog 2 gedeeltes die apart te bezoeken zijn maar daar kom ik op deze reis niet aan toe. Als eerste gaat het naar Grandview Point en dat zijn 12 miles vanaf het punt waar ik start en het is al 10:30am. Op weg naar Grandview Point stop ik bij elke viewpoint om foto's te maken en te genieten van de omgeving. Dit is echt mooi en ik heb eigenlijk nog niks gezien. Ik doe bijna anderhalf uur over die 12 mile. Net voor het middaguur kom ik aan bij Grandview Point. Grote parkeerplaats maar er staan niet teveel auto's en ik loop naar het uitzichtspunt. Mijn adem stokt wat is dit mooi. Toen ik hier aankwam zag ik een ranger die heel vlijtig echt al rommel hoe klein dan ook aan het oprapen en aan het verzamelen was. Klokslag 12uur kwam zij naar het uitzichtspunt en vroeg of er iemand vragen had over wat hier te zien was. Omdat niemand vragen had begon ze gewoon te vertellen en dat was wel heel interessant. Ze vertelde over het onstaan van dit moois wat er beneden te zien was en heel ver beneden de Colorado River. De oorsprong van dit alles. Verder vertelde ze nog dat Canyonlands pas in 1964 als NP erkend was. In 1965 heeft men zelfs nog in het park naar uraniemerts gezocht maar gelukkig is er niets gevonden. Als je boven op Grandview Point staat zie een aantal kaarsrechte wegen die door de canyon lopen die zijn door de miners toen aangelegd toen ze op zoek waren naar het kostbare erts. Maar na 1965 mocht niemand meer hier komen op deze wegen maar het is wel verbazingwekkend dat deze na meer dan veertig jaar nog zo goed zichtbaar zijn. Als afsluiting zegt ze nog "I don't want to image what happened if found where they are looking for" en ze kijkt een beetje vragend rond. Ik zeg "Then we where not standing here" en ze knikt instemmend met mijn commentaar en bedankt zich voor het luisterend oor. Het was een half uurtje maar wel mooi. Ik wil nog een ander gedeelte van dit stuk van Canyonlands zien en daarvoor moet ik weer terug rijden over dezelfde weg maar nu zijn er weer andere viewpoints die aan mijn kant van de weg liggen. Ik stop overal en maak foto's het is overal ontzettend mooi hier kun je uren genieten van de omgeving maar ja die tijd heb ik niet. Het zijn ongeveer 6 mile tot de splitsing waar het naar Upheavel Dome gaat. En dan nog eens dezelfde afstand tot het eindpunt Upheavel Dome. Onderweg stop ik op alle mogelijke viewpoints en geniet van de omgeving. Echt schitterend en het wordt steeds heter. Bij Upheavel Dome aangekomen besluit ik toch maar de trail die je hier kunt lopen niet te doen het is veel te heet geworden ondertussen. Ik besluit weer terug te gaan naar de ingang van park waar het begin van Shäfer Trail is. Op de weg terug ga ik natuurlijk nog langs Green River Overlook en ook hier is het uitzicht weer geweldig. Hierna gaat het verder richting uitgang en op de splitsing ga ik nu linksaf richting visitor center. Er zijn nog verschillende viewpoints op dit stuks waar ik weer stop en de nodige foto's maak. Uiteindelijk komt ik uit bij het Shäfer Trail Overlook viewpoint en hier stop ik natuurlijk ook om even foto's te maken van het mooie stukje weg wat ik zo meteen ga rijden. Vanaf het punt waar ik mijn auto kan parkeren tot het viewpoint is het een stukje lopen. Als ik er aan kom en zie waar ik dan ga rijden zakt me de moed echt in de schoenen. Nee nog dieper ik hoor hem naar beneden de canyon in rollen. Het is echt een heel mooie route maar ik durf niet. Ik blijf hier nog een hele tijd staan om te genieten van het uitzicht. Daarna loop ik terug naar mijn auto en eet eindelijk de bagel op die ik vanmorgen in de supermarkt had gekocht. Met lekker creamcheese. Maar ook na lang na denken durf ik het niet aan om de Shäfer Trail te rijden echt heel jammer hier had ik me al heel lang op verheugd. Een beetje kwaad op me zelf omdat ik zo een lafaard ben verlaat ik Canyonlands rond 3:00pm. Nu is mijn reisplan voor deze dag een beetje in de war. Ik rijd weer terug richting Moab. Voor Moab ga ik nog rechtsaf Scenic byway 279 op. Mooie weg langs die langs de Colorado rivier slingert en langs deze weg zijn verschillende Indian Writings te zien. Ik stop overal. trouwens het eind van deze verharde weg is ook het eiondpunt van de Shäfer Trail. Dus hier zou ik toch langs zijn gekomen als ik de trail gedaan had. Aan het eind van de weg ga ik weer terug. Daarna weer terug naar de SR-191 en dan direct linksaf de SR-128.
Ook deze weg volgt de loop van de Colorado rivier en vormt ook gedeeltelijk de grens van Arches NP. Ik rij langs de rivier tot ik bij Red Cliff Lodge aankom. Een heel mooie Lodge die hier midden in de natuur aan de rivier ligt. Eigenlijk had ik hier willen eten. Hier had ik willen genieten van een mooie zonsondergang bij het restaurant van Red Cliff Lodge, maar daar ik vandaag niet het lef kon opbrengen om de Shäfer Trail te rijden gaat dit vandaag ook niet door. Dit bewaren we dus voor een andere keer. Ik rij via dezelfde weg weer terug richting Moab en genieten nog op diverse punten van het uitzicht op de Colorado rivier en de vele rafters die op dit stuk onderweg zijn. Weer terug in Moab zo rond 5:00pm naar mij motelkamer en wat TV kijken en internetten. Het verslag weer bijwerken. En zo rond 8:00pm loop ik weer richting EddyMcStiff waar ik dan vanavond weer zal eten. Het gaat vanavond weer net zo snel als gisteren dus na iets meer dan een half uurtje sta ik weer vol gegeten buiten. Op mijn gemak weer terug gelopen naar het motel. Op de kamer aangekomen alles wer zoveel mogelijk opgeruimd en ingepakt morgen gaat het weer verder. Daarna nog wat TV gekeken en ingeslapen.

Dag 3: 16 augustus 2007 van Glenwood Spings naar Moab

Komt later !

Dat komt later was eigenlijk niet letterlijk bedoelt, maar nu precies een jaar later is wordt het toch wel eens tijd om deze dag ook werkelijk hier te publiceren.


Vandaag om 7:00am opgestaan onder de douche en nog wat op internet gekeken voor de route van vandaag naar Moab. Heb om 7:45am uitgecheckt uit het hotel en toen ben ik richting Wal-Mart gereden en ik was net na 8:00am daar. Ze waren net open en er waren nog niet veel klanten.
Hier heb ik dan een grote koelbox gekocht voor onderweg en nog een koffer. Ik ben het nu al beu iedere dag met dat grote, zware koffer te gaan slepen. Daarom een kleiner koffer met wieltjes en dan laad ik hier wel de dingen voor het dagelijks gebruik in en mijn notebook en alle adapters die ik elke dag nodig heb. Schone kleding laad ik dan wel elke dag om. Hoef ik tenminste niet met dat grote koffer te slepen. Ja nog een keer in Moab om dat andere koffer zijn eerste lading te geven. Nog gekeken naar een supermarkt maar die kon ik niet direct vinden. Ben toen maar richting Moab gegaan via de I-70W.

's Morgens had ik op het nieuws al gehoord dat na het ongeluk gisteren bij Grand Junction weer een rijbaan richting westen open was. Dus ik hoefde niet om te rijden. Maar ik dacht wel dat zal wel een grote file worden. De route vanaf Glenwood Springs richting westen verloopt eerst nog door een smalle canyon die dan verder richting westen steeds breder wordt. Het landschap wordt eigenlijk ook steeds saaier. Onderweg richting Grand Junction viel het me al op dat er erg weinig verkeer was in mijn richting de andere kant op was het veel drukker. Ik denk dat de meeste een omleiding richting westen hebben genomen. Na ongeveer 1,5 uur nader ik Grand Junction en hier is dan aangeven dat er maar een rijstrook beschikbaar is, maar desondanks nog niks te zien van een file of zo. En opeens zie ik het viaduct waar het om ging opdoemen het is helemaal zwart geblakerd. Aan de rechtkant is een pijler weg en zijn ze met een kraan bezig een steunconstructie aan te brengen. Ik ben blij als ik er voorbij ben en maar niet meer nadenken over wat hier gisteren gebeurd is.
Als ik Grand Junction passeer zie ik borden richting Colorado National Monument, dit schijnt ook een mooi park te zijn, maar ik besluit toch maar door gaan richting Moab. Achteraf blijkt dit ook een wijze beslissing te zijn geweest, anders had ik vandaag niet Arches kunnen bezoeken denk ik. Na Grand Junction blijft het landschap saai, wel nog op een keer gestopt op een parkeerplaats om wat foto's te maken en toen verder richting grens met Utah. Onderweg denk ik het zou toch wel echt handig zijn met dit soort saaie wegen om cruise control in de auto te hebben. Dus ik denk de volgende keer als ik een auto boek altijd met cruise control. Hoef je niet op de eindeloze wegen de heel tijd de voet ook het gaspedaal te houden. Maar goed ik had het niet, dacht ik toen nog.

Nadat ik de grens met Utah gepasseerd ben ga ik als eerste bij het Utah Visitor Center aan, hier krijg je allerlei informatie over Utah.
Daar wat rond gekeken en toen verder richting westen. Onderweg valt me op dat er aan de hendel links van het stuur nog iets bizonders zit. Ik experimenteer hier wat mee en warempel het is de cruisecontrol. Nu heb ik het gevonden. In stellen op de juiste snelheid en maar gaan met die banaan. Ik neem de afslag 148 en ga dan op de US-191 richting Moab. Eerst is het een behoorlijk saaie weg, recht en niet veel te zien. Daar komt dan langzaam verandering in dan komen aan beide zijden van de weg bergen in verschillende kleuren en die worden eigenlijk steeds roder. Dan kom ik rond 12:00am langs de ingang van Arches National Park. Maar ik zie het niet zitten om juiste op het heetst van de dag dit park te bezoeken. Ik rij door naar Moab dat is maar een klein stukje om in te checken in het hotel ben ik veel te vroeg. Dus rijd ik eerst wat doelloos door Moab. Zoek dan een bank om wat geld te pinnen. Dan ga ik verder Moab verkennen en ik vind al snel een supermarkt. Daar ga ik dus eerst maar even boodschappen doen drinken wat te knabbelen en ijsblokjes. Kijk verder nog wat rond in de supermarkt en ondertussen is het al bij 1:00pm. Ik doe de ijsblokjes in de koelbox en doe het drinken er ook in. Dan besluit ik toch maar naar het hotel te gaan misschien kan ik eerder inchecken. Nou dat kon dus nog niet nu maar zo rond 2:00pm zou het wel kunnen. Goed dan maar wachten op de weg naar Moab was ik over de Colorado gegaan en was ook een picknicplaats. Ik besluit daar naartoe te gaan en te wachten tot 2:00pm. Aangekomen in het hotel kon ik gelukkig ook al inchecken en toen de spullen op de kamer gebracht en me wat opgefrist het was bloedheet in Moab. Om 2:30pm ben ik toen richting Arches gegaan. Daar aangekomen heb ik direct een "America All Beauty" pas gekocht en hiermee kan ik verder al parken gratis binnen, wel zo handig.

Toen eerst naar het visitor center van park en daar wat rondgekeken en wat ansichtskaarten en een petje gekocht. Daarna begint het verkennen van het park. Eerst gaat via een behoorlijk klim naar boven en ik volg een tip op die ik op het internet gelezen had, dat je eerst helemaal tot het einde van de parkweg moet rijden en dan terug. Dan liggen namelijk alle viewpoints aan de goede kant. Van het visitor center uit zijn dat 22 km rijden en je ziet alleen maar mooie dingen. Aan het eind van deze weg ligt "Devil's Garden" daar begint een trail naar een aantal mooie arches maar het is bloedheet en dat doe ik dus maar niet. Ik rijd weer terug en stop onderweg overal waar wat moois te zien is. Dan gaat het linksaf richting "Delicate Arch" hier aangekomen heb je de keus tussen upper en lower viewpoint, ik doe de laatste. Ik zou zeggen bekijk de foto's die zeggen meer dan 1000 woorden.
Dan terug naar de parkweg en verder. Ik stop eerst bij "Balanced Rock" hier kun je makkelijk om heen lopen en kun je van alle kanten foto's maken. Daarna gaat het weer een stukje terug en ga ik naar de windows section hier zie ik dan eindelijk arches en deze kun je ook goed zien zonder lange wandelingen te moeten maken. Daarna gaat het terug richting visitor center. Ondertussen is het al 6:00pm geweest en heb ik ongemerkt meer dan 3,5 uur hier verbracht. Het park is werkelijk prachtig en vooral die donkerrode kleuren. Ik verlaat het park en ga terug naar het hotel. Even wat opfrissen en proberen te internetten.
Daarna ga ik wat eten, eten doe ik vandaag bij Eddie McStiff een microbrewery met restaurant. Hier een lekker stuk vlees gegeten, ja je bent in Amerika dus het gaat snel hoor na een goed half uur stond ik alweer buiten. Daarna teruggelopen naar het motel onderweg nog een paar t-shirts gekocht. De lucht wordt ineens behoorlijk donker en er hangt onweer in de lucht. Terug op mijn kamer nog wat op internet gekeken, verslag bijgewerkt. Daarna nog wat TV gekeken en de jetlag was nog niet weg dus was ik vrij vroeg in mijn bedje. Morgen weer vroeg op.