Dag 12: 25 augustus 2007 van Mariposa naar Bridgeport

Vandaag sta ik om 7:45am op snel even scheren en wassen en dan alles weer inpakken en koffer naar de auto brengen. Dan even snel uitchecken en dan gaat het eerst naar tankstation. Even vol gooien en wat drinken en ijsblokjes kopen. Dan gaat het via de SR-140 richting west ingang van park. Na een tijdje zie ik weer een waarschuwing voor wegwerkzaamheden. En weer een stuk verder verkeerslicht met de informatie dat het 15 minuten kan duren, voordat het verder gaat. Na ongeveer 10 minuten wordt het dan groen en moet je over een hulpbruggetje naar de andere kant van de rivier, de Merced. Een stuk verder op zie ik waarom de weg afgesloten is. Jemig zeg een enorme rock slides die de hele weg heeft bedolven. Dat zal nog een heel tijd gaan duren denk ik. Na ongeveer 3 mile gaat het weer via een noodbruggetje naar de andere kant van de Merced. Dan langs El Portal een klein dorpje net voor het park en een stuk verder op ligt een heel groot motel: Yosemite View Lodge. Hier stop ik even, omdat hier een ATM is, pin-automaat. Even wat dollars pinnen. Daarna gaat het verder en een stuk verder op kom ik bij de ingang aan. Er staat al een behoorlijke file, maar er loopt bij het einde van de rij een ranger en die vraagt of je een annual pass hebt, nou die heb en dus mag ik rechts langs die hele rij wachtende auto's. Dus naast dat je met zo'n pas een hoop geld kunt besparen als je meerdere parken bezoekt heb je er op deze manier ook nog voordeel van.

Ik ga verder het park in en sla dan linksaf de SR-120 op. IK hoef niet meer naar Yosemite Village omdat ik daar gisteren al ben geweest. Gelukkig maar anders was het weer een lange dag geworden vandaag.


De SR-120 gaat via de Tioga Pass naar de oostingang van het park. Onderweg gaat het steeds hoger en komen er een aantal mooie viewpoints. Ik stop zo vaak mogelijk om foto's te maken.
De mooiste zijn wel Olmstead Point en Tenaya Lake. Bij Olmstead Point heb je een fantatisch uitzicht op Half Dome, maar nu weer van een andere kant. Heel mooi. Ook Tenaya Lake is mooi ik loop even naar het oever van de meer. Het water is tot mijn verbazing helemaal niet koud.
Ik blijf hier een tijdje op een grote rotsblok genieten van het uitzicht mooi echt mooi. Daar na gaat het verder en gaat het nog steeds berg op. Het hoogste punt ligt op iets over de 9000ft.
(2745 meter). Daarna gaat het weer een flink stuk naar beneden tot ik bij de oostingang van het park aan kom en via deze het park weer verlaat. Nou Yosemite is zeer een park om nog eens terug te komen. Een stuk verder op ga ik rechtsaf de US-395 op richting zuiden. En na ongeveer 20 mile ga ik linksaf naar Mono Lake Tuffa State Reserve. Dit is een klein park waar kalksteen-torens te zien zien die over jaren ontstaan zijn. Deze torens, ook tufa's genoemd, staan nu boven de waterspiegel. Dit meer heeft geen natuurlijke afvoer en het water verdampt er alleen maar. Sinds 1941 is het waterpeil dramatisch gezakt, omdat de natuurlijke toevoer omgeleid werd naar Los Angeles. Langs het pad naar het oever van het meer zie je ook aangeven hoe hoog het waterpeil is geweest. Het waterpeil is met meer dan 12 meter gezakt en pas in 1994 werd er iets aangedaan om het waterpeil niet verder te laten zakken. Nu is het een beschermd gebied en wordt ook het waterpeil op een bepaald niveau gehouden en maar goed ook. Het meer heeft een zoutgehalte wat 2,5 keer zo hoog is als het zeewater. Het alkaliegehalte is zelfs 8 maal hoger dan dat van zeewater. Mono Lake Tuffa is zeker de korte omweg waard als je er in de buurt bent. Daarna terug gelopen naar de auto en weer terug naar de US-395 om in richting Bridgeport verder te gaan. Ik ga dan linksaf richting Bodie State Historic Park. Dit is een oud goudzoekers spookstadje wat zijn hoogtepunt rond 1880 had. Nu zij het alleen nog maar vervallen gebouwen.
De weg er heen is een gedeelte verhard, maar het laatste stuk is onverhard en echt slecht. Maar goed ik heb een karretje wat zulk soort wegen juist moet aankunnen en ik merk er ook weinig van, het is stoffig en die laatste 3 mile soms over behoorlijk washboarded (hobbelig).


Dan kom je bij de ingang van het park hier moet je entree betalen is $3 plus $2 voor een boekje met uitgebreide informatie over het park. Dat laatste doe ik. Dan gaat het verder richting parkeerplaats. Het is er druk, maar ik vind nog een plekje. Dan begin ik aan de wandeling door het spookstadje. Het word nu in de staat gehouden zoals het is.Er staat nog 5% van de oorspronkelijke gebouwen. De rest is door 2 branden en de tand des tijds verdwenen. Het is toch het best behouden spookstadje in Amerika. Ik loop er wat rond en maak foto's. Er staat zelfs nog een kerkje waar zelfs vandaag nog een bruiloft plaats vindt. Echt amerikaans denk ik maar.



Na ongeveer drie kwartier vertrek ik er weer en gaat het weer over die 3 mile onverharde weg en dan nog eens 10 mile over verharde weg totdat ik weer bij de US-395 uit kom. Hier ga ik rechts af richting Bridgeport. Dat is maar een klein stukje en even naar 04:00pm kom ik in Bridgeport aan. Het hotel is makkelijk te vinden. Het is het BestWestern Ruby Inn en ik check er even in en ga naar mijn kamer. Het is weer een heel verschil met het hotel van de vorige twee dagen. Dit ziet er van buiten goed uit en ook de kamer is goed. Dit is veel beter dan het Super8 in Mariposa, maar goed je kunt altijd pech hebben. Op de kamer installeer ik eerst de computer, wireless internet werkt niet goed dus gebruik ik gewoon een kabel om op het netwerk te komen. Is ook nog eens sneller. Als dat werkt ga ik even het dorpje verkennen, nou ook dat is weer snel gebeurd, alles ligt aan de Highway die er doorheen loopt en dat was het dan. Ik stop nog even bij het tankstation om wat gekoelde blikjes bier te kopen en dan weer terug naar het hotel. Het is eigenlijk een motel, want je kunt je auto voor de deur zetten. Dan een deel van dit verslag intikken en om 7:30pm ga ik op zoek om iets te eten. Ik kom uit bij Sportsmen's Inn en ga daar
wat eten. Nou het is weer veel te veel voor mij. En na nog geen half uurtje later sta ik weer buiten. Dat is hier echt fastfood, je hoeft echt niet lang te wachten op je eten. Dan loop ik het stukje terug naar het motel en ik tik de rest van dit verslag in. Rond 9:00pm ben ik daarmee klaar. Daarna nog even TV kijken dan even douchen en dan naar bed. Morgen vroeg op want het wordt weer een flinke rit richting San Fransisco zo'n 300 mile. En ik moet voor 8:30am morgenvroeg uitchecken, anders zijn ze naar de kerk. Ze zijn erg gelovig hier.